Co to jest arytmia? Zaburzenia rytmu serca, czyli arytmie, to choroby, w których serce pracuje w nieprawidłowym rytmie. Jeśli rytm serca jest zbyt wolny, to taką arytmię nazywamy bradyarytmią, a jeśli zbyt szybki – tachyarytmią. W zaburzeniach rytmu serca praca serca może być miarowa (różni się wówczas od rytmu prawidłowego tylko częstotliwością), albo niemiarowa, z występowaniem skurczów serca przedwczesnych lub też z brakiem (wypadaniem) oczekiwanych skurczów serca. Zdrowe, prawidłowo pracujące serce jest pobudzane do skurczów naturalnymi impulsami elektrycznymi, które są przewodzone przez wyspecjalizowany system komórek nazywany układem przewodzącym serca. Układ ten można najlepiej porównać do instalacji elektrycznej doprowadzającej bodźce do właściwego miejsca we właściwym czasie. Dzięki niemu jamy serca pobudzane są do skurczu w ściśle zorganizowany, sekwencyjny sposób (najpierw przedsionki serca, a wkrótce po nich komory serca), co zapewnia najbardziej efektywny przepływ krwi przez serce. Praca układu przewodzącego serca pozostaje pod wpływem wielu czynników ogólnoustrojowych i miejscowych, które pozwalają dostosować szybkość i miarowość rytmu serca do chwilowych potrzeb organizmu. Dlatego podczas spoczynku serce pracuje wolniej, a w czasie wysiłku czy zdenerwowania znacznie szybciej. Dlatego także serce człowieka chorego z gorączką pracuje znacznie szybciej. Systemy sterujące pracą układu przewodzącego powodują również, że podczas wdechu serce pracuje nieco szybciej niż w czasie wydechu. Bodźce pobudzające serce do skurczu i przewodzone układem przewodzącym powstają w grupie komórek będących jego najwyższym piętrem, położonej w prawym przedsionku i nazywającej się węzłem zatokowym. Stąd impulsy są przewodzone do wszystkich części serca. Węzeł zatokowy jest naturalnym rozrusznikiem serca i jego praca nadaje sercu miarowy rytm. Zaburzenia rytmu serca (arytmia) występują wówczas, gdy: Impulsy są generowane w układzie przewodzącym serca zbyt wolno lub zbyt szybko Impulsy pobudzające serce do skurczu są generowane poza układem przewodzącym serca Z powodu zaburzeń przewodzenia impulsów w układzie przewodzącym serce nie jest pobudzane impulsami prawidłowo generowanymi w węźle zatokowym Z powodu nieprawidłowej budowy lub czynności układu przewodzącego serca albo też wskutek obecności dodatkowych, nieprawidłowych szlaków, którymi rozprzestrzeniają się w sercu impulsy dochodzi do „zapętlenia się” impulsu. Wówczas impuls pobudzający serce krąży w pętli, pobudzając serce do skurczów w bardzo szybkim rytmie. Arytmia może występować przejściowo lub mieć charakter trwały. Arytmie mogą być wywołane wieloma czynnikami, ale znaczna ich część powstaje z nieznanej przyczyny. Arytmie mogą być wrodzone i wówczas dziecko przychodzi na świat z nieprawidłowym rytmem serca. Arytmie towarzyszą niektórym wadom rozwojowym serca. Arytmia może też zostać spowodowana przez różne choroby. Do znanych przyczyn zaburzeń rytmu należą infekcje, zaburzenia składu płynów ustrojowych, a zwłaszcza krwi, zapalenie mięśnia sercowego, niektóre leki. Zaburzenia rytmu serca mogą wystąpić z powodu mechanicznego uszkodzenia serca w czasie urazu lub w przebiegu operacji serca. Do arytmii może dojść również z powodu działania wielu używek, substancji pobudzających, a czasem w wyniku stresu. Pewne arytmie powstają z powodu mutacji genetycznych. Pomimo że mutacje te są obecne od najwcześniejszych etapów rozwoju płodowego, to zaburzenia rytmu występują u tych osób znacznie później, czasem dopiero w wieku dorosłym. Jak często występuje arytmia u dzieci? Arytmie często występują u dzieci. Jak pokazują wyniki długotrwałego monitorowania rytmu serca, pobudzenia przedwczesne wywodzące się z przedsionków lub komór serca występują u większości badanych dzieci. Jednakże w zdecydowanej większości przypadków są to pobudzenia bardzo nieliczne, występujące bez objawów odczuwanych przez pacjenta i niezagrażające żadnymi powikłaniami. Istotne zaburzenia rytmu i przewodzenia występują znacznie rzadziej. Dla przykładu, najczęstsza arytmia wymagająca leczenia, zespół Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW), w którym obecny jest dodatkowy szlak przewodzący bodźce i powodujący napadowe kołatanie serca, jest rozpoznawany u 15 na 10 000 dzieci. Równie rzadko występują istotne zaburzenia przewodzenia w układzie przewodzącym serca, co zwykle objawia się wolniejszą od prawidłowej częstotliwością rytmu serca. Wrodzony całkowity blok serca zdarza się u 1 na 25 000 noworodków. Arytmie występują częściej u dzieci z wrodzonymi wadami serca, zwłaszcza poddawanych leczeniu operacyjnemu serca. U pacjentów z niektórymi wadami serca po leczeniu operacyjnym, w trakcie wieloletniej obserwacji stwierdza się istotne zaburzenia rytmu serca nawet u ponad połowy pacjentów. Jakie są objawy arytmii? Zaburzenia rytmu serca wpływają na efektywność jego pracy. Ilość krwi pompowanej przez serce pracujące nieregularnie, zbyt szybko lub zbyt wolno, może być znacznie mniejsza od prawidłowej. Objawy zmniejszonej ilości krwi pompowanej przez serce do ciała, a szczególnie do mózgu są zwykle dominującymi objawami groźnych zaburzeń rytmu serca. Należą do nich: zawroty głowy, osłabienie, męczliwość, duszność i omdlenia. Niemiarowa czynność serca może być odczuwana przez pacjenta, a znaczne przyspieszenie rytmu serca również bywa odczuwane jako kołatanie serca. U małego dziecka, zwłaszcza niemowlęcia, objawy arytmii mogą być niecharakterystyczne, np. osłabione łaknienie, wymioty, bladość skóry, drażliwość. Czasem arytmia, nawet o znacznym nasileniu, nie jest w żaden sposób odczuwana przez pacjenta. Dla lekarza badającego dziecko najważniejszym objawem arytmii jest stwierdzenie niemiarowego, zbyt wolnego lub zbyt szybkiego tętna. Miarowość i częstotliwość rytmu serca jest oceniania przez lekarza również podczas osłuchiwania serca. Innymi stwierdzanymi przez lekarza objawami, które mogą wystąpić u pacjenta w konsekwencji arytmii są oznaki niewydolności serca. Należą do nich między innymi przyspieszenie oddechu, bladość skóry, objawy zastoju krwi w płucach stwierdzane w osłuchiwaniu płuc, objawy zastoju krwi w narządach wewnętrznych (na przykład powiększenie wątroby), obrzęki. Lekarz zapyta rodziców o objawy obserwowane przez nich u dziecka w ostatnich dniach, o przebyte choroby, a także o choroby (zwłaszcza choroby serca) występujące u innych członków rodziny. Co zrobić w przypadku wystąpienia objawów arytmii u dziecka? W przypadku podejrzenia arytmii sposób postępowania jest uzależniony od towarzyszących jej objawów. Jeżeli najważniejszym objawem jest uczucie niemiarowej pracy serca lub zbyt szybkiej pracy serca u dziecka bez innych objawów chorobowych, zwykle wystarczające jest zgłoszenie się do pediatry w normalnym trybie. Dziecko, które podczas incydentów kołatania serca lub niemiarowej pracy serca jest osłabione, ma zawroty głowy, jest blade, czy też zemdlało z tego powodu, powinno być zbadane przez lekarza w trybie pilnym. Jeśli natomiast towarzyszące objawy nie ustępują w czasie kilku minut, ulegają nasileniu bądź też w trakcie odczuwania kołatania serca lub niemiarowej pracy serca dziecko traci przytomność, może ono wymagać nagłej pomocy lekarskiej i wówczas należy wezwać pogotowie ratunkowe. Rodzice dziecka, u którego podejrzewa się zaburzenia rytmu serca, powinni potrafić zbadać dziecku tętno. Czasem przydatny okazuje się zakup stetoskopu, gdyż zbadanie tętna, zwłaszcza u niemowlęcia czy małego dziecka, jest trudniejsze od wysłuchania pracy serca stetoskopem nawet dla laika. Jeśli u dziecka rozpoznano poważną arytmię, jego opiekunowie powinni się przeszkolić w zasadach rozpoznawania zatrzymania krążenia oraz prowadzenia czynności reanimacyjnych: masażu serca i sztucznego oddychania. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie arytmii? Początkiem diagnostyki arytmii jest badanie lekarskie. Nierzadko arytmia jest przypadkowo rozpoznawana w trakcie takiego badania u dziecka zgłaszającego się do lekarza z zupełnie innych przyczyn. Spoczynkowy zapis EKG Pierwszym i najważniejszym badaniem pomocniczym w dalszej diagnostyce arytmii jest badanie elektrokardiograficzne (EKG). Jest to badanie czynności elektrycznej serca, czyli prądów elektrycznych, jakie wytwarza podczas pracy mięsień sercowy. Badanie jest całkowicie bezbolesne. Polega ono na rejestracji potencjałów elektrycznych elektrodami (metalowymi przyssawkami lub niewielkimi blaszkami) przyłożonymi do skóry w ściśle określonych miejscach. Elektrody są podłączone do elektrokardiografu, czyli aparatu mierzącego i zapisującego na specjalnym papierze zmiany napięć. Dziecko w czasie tego badania pozostaje w spoczynku. Zapis jest następnie analizowany przez lekarza. Na jego podstawie można określić rodzaj występujących zaburzeń rytmu serca. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych badań elektrokardiograficznych, na przykład badania EKG podczas wysiłku lub też ciągłego badania EKG przez dłuższy czas, np. dobę lub nawet kilka dni (metodą Holtera). Jest to konieczne, jeżeli objawy występują rzadko, wskutek czego spoczynkowe badanie EKG może nie wykazywać żadnych zmian. Wysiłkowe badanie EKG Wysiłkowe badanie EKG polega na rejestracji zapisu EKG u pacjenta podczas wysiłku fizycznego. W praktyce polega to na przeprowadzeniu badania u dziecka na ruchomej bieżni lub na ergometrze rowerowym podobnym do roweru treningowego. Badanie to jest przydatne, zwłaszcza u tych dzieci, u których objawy arytmii stwierdza się podczas wysiłku fizycznego. W przypadku niektórych arytmii istotne jest ponadto stwierdzenie zachowania się określonej arytmii podczas wysiłku fizycznego w celu oceny jej istotności lub też wskazań do zastosowania szczególnego sposobu jej leczenia. Wysiłkowe badanie EKG można przeprowadzić tylko u dzieci, które są w stanie wystarczająco dobrze współpracować z personelem wykonującym badanie – przeważnie dotyczy to dzieci starszych. Badanie EKG metodą Holtera Całodobowe lub wielodniowe badanie EKG, czyli monitorowanie EKG metodą Holtera (nazwa pochodzi od nazwiska twórcy tej metody diagnostycznej) jest stosowane w arytmiach, w których nieprawidłowości w zapisie EKG występują niuregularnie i są rzadkie. W tej sytuacji spoczynkowy zapis EKG może ich nie wykryć. Innym ważnym wskazaniem do stosowania tej metody jest ocena nasilenia arytmii. Badanie to ma zastosowanie również do oceny wyników leczenia arytmii. Badanie polega na ciągłej rejestracji zapisu EKG przez 24 godziny, kilka dni, a nawet tydzień. Urządzenie składa się z rejestratora wielkości niewielkiego telefonu komórkowego i kilku elektrod przyklejonych do skóry na powierzchni klatki piersiowej. W czasie rejestracji zapisu urządzenie to nie wymaga żadnej obsługi. Zwykle możliwe jest natomiast skorzystanie z odpowiedniego przycisku, którego zadaniem jest dodanie do rejestrowanego zapisu informacji, że w danym momencie pacjent odczuwał jakieś dolegliwości. Może to mieć w dalszej analizie badania znaczenie w powiązaniu nieprawidłowości elektrokardiogramu z objawami występującymi u pacjenta. Po zakończeniu rejestracji, dane z rejestratora są przenoszone do komputera, z którego korzysta lekarz lub technik elektrokardiolog analizujący badanie. Zaburzenia rytmu serca, które wystąpiły podczas badania są nie tylko wykrywane, ale także liczone. Pozwala to na ocenę występowania oraz stopnia ich nasilenia, a także ich skojarzenie z dobową aktywnością pacjenta: snem, wysiłkiem, odpoczynkiem itp. Podczas badania dziecko powinno wykonywać czynności takie jak zwykle, bo taki jest sens badania. Należy unikać jedynie zamoczenia elektrod podczas toalety dziecka. Rozważnie należy podchodzić do udziału dziecka w zajęciach ruchowych (np. wychowania fizycznego) podczas badania. Taki zapis może być diagnostycznie cenny, ale większe jest ryzyko odklejenia elektrod, nie wspominając o mechanicznym uszkodzeniu rejestratora. W ciągu każdego badania należy zwracać uwagę na to, czy elektrody się nie odklejają. Dobrze jest mieć kilka zapasowych elektrod, którymi można zastąpić te odklejone. Elektrody należy sprawdzać również podczas snu dziecka, gdyż ich odklejenie w nocy może skutkować brakiem zapisu przez wiele godzin. Wszczepialny rejestrator pętli W bardzo rzadkich, wybranych przypadkach lekarz może zaproponować zastosowanie w diagnostyce tak zwanego rejestratora pętli EKG. Jest to urządzenie wielkości pastylki, które wszczepia się pacjentowi pod skórę. Jego zadaniem jest stała, nieprzerwana rejestracja EKG w ciągu wielu tygodni, a nawet miesięcy. Urządzenie to stosuje się w wykrywaniu arytmii u pacjentów z groźnymi objawami, zwłaszcza niektórymi rodzajami omdleń, co do których może zachodzić podejrzenie, że są spowodowane zaburzeniami rytmu serca. Urządzenie to stosuje się jedynie wtedy, gdy w innych badaniach nie udaje się wykryć arytmii lub innego wyjaśnienia występujących objawów. Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne Jest to szczególny rodzaj badania elektrokardiograficznego, w którym impulsy elektryczne są mierzone nie poprzez elektrody umieszczone na powierzchni skóry, ale wprowadzone do wnętrza jam serca. Elektrody (cienkie przewody) wprowadzane są do serca poprzez duże naczynia obwodowe, najczęściej poprzez żyły i tętnice przebiegające w pachwinach. Dziecko podczas badania jest poddane znieczuleniu ogólnemu. Pozycja elektrod umieszczonych w sercu jest kontrolowana obrazem rentgenowskim lub innymi metodami obrazowymi. Badanie takie umożliwia bardzo precyzyjne określenie mechanizmu występowania arytmii. Umożliwia również dokładną ocenę funkcji układu przewodzącego bodźce w sercu pacjenta. Obecnie badanie to wykonywane jest w przypadkach, gdy planowane jest inwazyjne leczenie zaburzeń rytmu serca będące dalszą częścią tej procedury. W diagnostyce zaburzeń rytmu serca można stosować również inne metody diagnostyczne, takie jak badanie echokardiograficzne, zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, rezonans magnetyczny serca czy też inne badania zlecane przez kardiologa w szczególnych przypadkach, w zależności od rodzaju arytmii, innych chorób towarzyszących czy też innych zaburzeń związanych z arytmią. Arytmia może towarzyszyć innym chorobom zarówno serca (np. zapaleniu mięśnia sercowego), jak i innych narządów (np. nadczynności tarczycy). Diagnostyka jest zatem ukierunkowana również na wykrycie możliwych przyczyn wystąpienia zaburzeń rytmu. Leczenie zaburzeń rytmu serca (arytmii) u dzieci Samo rozpoznanie zaburzeń rytmu serca nie przesądza o decyzji co do podjęcia leczenia. W przypadku rozpoznania arytmii u dziecka, o leczeniu decyduje przede wszystkim rodzaj występujących objawów. Jeśli arytmia nie powoduje dolegliwości, to najczęściej nie wymaga leczenia. Dziecko wymaga wówczas zwykle okresowych wizyt kontrolnych u kardiologa i wykonywania zaleconych badań. Niekiedy kardiolog zaleca modyfikację trybu życia, ograniczenie stosowania używek, np. napojów zawierających kofeinę i wprowadzenie suplementów diety zawierających magnez czy potas. U dzieci z zaburzeniami rytmu serca powodującymi objawy stosuje się opisane poniżej metody leczenia. W rzadkich przypadkach wprowadza się leczenie mimo braku objawów z uwagi na rodzaj arytmii i ryzyko związane z wystąpieniem jej groźnych powikłań. Leczenie farmakologiczne W niektórych przypadkach kardiolog zaleca stosowanie leków. Są to zwykle leki bardzo dobrze tolerowane przez dzieci i niewywołujące działań niepożądanych pod warunkiem przyjmowania leków w zaleconych, odpowiednich dawkach. U dzieci dawkę leku lekarz ustala na podstawie masy ciała lub powierzchni ciała pacjenta. Z tego powodu u dzieci, a zwłaszcza u niemowląt dawki leków przeciwarytmicznych muszą być często modyfikowane. Należy ściśle przestrzegać zaleconego sposobu dawkowania. Jeśli z takich czy innych przyczyn dawka leku nie została w pełni podana (np. niemowlę ulało treść pokarmową wkrótce po podaniu leku), w żadnym wypadku nie należy powtarzać podania dawki leku i podać w odpowiednim czasie kolejną dawkę zleconą przez lekarza. Celem farmakologicznego leczenia arytmii nie zawsze jest eliminacja zaburzeń rytmu. Niekiedy leczenie ma na celu zmianę częstotliwości rytmu serca (np. jego przyspieszenie u chorych ze zbyt wolnym rytmem) lub ochronę pacjenta przed wystąpieniem dodatkowych, niebezpiecznych zaburzeń rytmu serca. Leki przeciwarytmiczne na ogół stosuje się długotrwale. W niektórych arytmiach groźne zaburzenia rytmu serca mogą wystąpić w trakcie przyjmowania różnych powszechnie stosowanych leków, na przykład niektórych antybiotyków, leków przeciwalergicznych i wielu innych. W takich przypadkach kardiolog konsultujący dziecko zawsze informuje o tym rodziców i przekazuje listę leków, których dziecko nie może otrzymywać. Listę tę należy każdorazowo okazywać pediatrze i innym lekarzom, którzy zlecają dziecku jakikolwiek lek. Leczenie inwazyjne zaburzeń rytmu serca Wszczepienie stymulatora serca Jeśli arytmia u dziecka jest spowodowana zbyt wolnym generowaniem impulsów pobudzających serce lub blokiem przewodzenia tych impulsów, leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne lub niewskazane, a rytm serca dziecka jest bardzo wolny i powoduje np. występowanie omdleń czy zasłabnięć, leczenie polega na wszczepieniu urządzenia elektronicznego pobudzającego serce do skurczów, czyli stymulatora (rozrusznika) serca. Nowoczesne stymulatory serca potrafią nie tylko generować impulsy, ale także rejestrować własną czynność przedsionków i komór pacjenta i dostosowywać swoją pracę do istniejącego rytmu tak, aby w jak największym stopniu upodobnić stymulowany rytm do naturalnego rytmu pacjenta. Stymulator jest urządzeniem wielkości zegarka, jest połączony z sercem przewodami (elektrodami). U niemowląt i małych dzieci stymulator jest wszczepiany w powłoki jamy brzusznej. Końce elektrod przewodzących impulsy stymulatora są naszywane przez chirurga na serce. U starszych dzieci stymulator może być wszczepiony w okolicę poniżej obojczyka, a elektrody wprowadzane są wówczas do serca poprzez naczynia krwionośne, bez konieczności naszywania ich na serce. Z powodu zużycia baterii stymulator serca musi być co kilka lat wymieniany. Wszczepienie kardiowertera W leczeniu niektórych zaburzeń rytmu serca lekarz zaleca wszczepienie kardiowertera. Jest to urządzenie podobne do stymulatora serca, które poza możliwością generowania impulsów pobudzających serce do skurczu potrafi również w razie wystąpienia groźnej dla życia arytmii umiarowić pracę serca silnym impulsem elektrycznym. Ablacja Arytmie często spowodowane są mikroskopijnym defektem budowy serca: obecnością ogniska generującego nieprawidłowe bodźce bądź istnieniem nieprawidłowego połączenia, które przewodzi bodźce obok układu przewodzącego. Ablacja polega na usunięciu defektu poprzez zniszczenie tego miejsca wysoką lub niską temperaturą. Zabieg taki wykonywany jest po uprzednim badaniu elektrofizjologicznym opisanym powyżej, które pozwala na precyzyjne określenie lokalizacji ogniska wywołującego arytmię. Cewnikiem (długim, cienkim przewodem) wprowadzonym do serca przez naczynia krwionośne, doprowadza się do zniszczenia tego miejsca. Po wykonanym skutecznie zabiegu ablacji dziecko powraca całkowicie do zdrowia i najczęściej nie wymaga już dalszego leczenia. Leczenie metodą ablacji można prowadzić u niektórych pacjentów, zwłaszcza gdy arytmia objawia się u nich występowaniem napadowych kołatań serca. Najczęstsze arytmie Poniżej przedstawiono krótkie omówienie typów arytmii, które najczęściej występują u dzieci. Przedwczesne pobudzenia nadkomorowe Pobudzenie jest nieprawidłowo, przedwcześnie generowane w przedsionkach lub układzie przewodzącym serca powyżej komór serca. Co jakiś czas serce kurczy się wcześniej niż powinno, co może być odczuwane przez dziecko jako dodatkowe uderzenie serca. Jest to najczęstszy typ arytmii, zwykle o łagodnym przebiegu. Najczęściej nie wymaga leczenia, a jedynie okresowej kontroli kardiologicznej. Przedwczesne pobudzenia komorowe Pobudzenie jest generowane przez ognisko położone w lewej lub prawej komorze serca. Serce kurczy się wcześniej, niż należałoby oczekiwać przy rytmie obserwowanym u pacjenta. Może być odczuwane jako dodatkowe, silniejsze uderzenie. Ta arytmia często jest łagodna i nie wymaga leczenia, lecz niekiedy może być groźna, zwłaszcza gdy nasila się przy wysiłku, powoduje omdlenia, jest skojarzona z innymi chorobami serca. W takich przypadkach leczenie jest konieczne. Częstoskurcz nadkomorowy Częstoskurcz nadkomorowy to bardzo szybki rytm serca spowodowany wystąpieniem kolejno następujących po sobie skurczów przedsionków. Taki rytm może powstać w wyniku obecności ogniska, które pracuje z taką prędkością lub też w wyniku krążenia impulsu pobudzającego przedsionki w tzw. pętli. Częstoskurcz może mieć częstotliwość 200, a u niemowląt nawet 300 i więcej uderzeń na minutę. Jest on odczuwany przez dziecko jako kołatanie serca, a niekiedy może wywołać omdlenie. Częstoskurcz trwający kilka godzin doprowadza do rozwoju niewydolności serca. Częstoskurcz nadkomorowy zawsze wymaga podjęcia szybkiego leczenia w warunkach szpitalnych. Dzieci z napadami częstoskurczu nadkomorowego są zwykle kwalifikowane do leczenia metodą ablacji. Częstoskurcz komorowy Podobnie jak w przypadku częstoskurczu nadkomorowego, częstoskurcz komorowy powstaje, gdy przedwczesne pobudzenia komorowe występują w serii. Bodźce pobudzające serce powstają w komorach serca, a nie w węźle zatokowym. U dzieci występuje rzadko. W tej grupie arytmii są zaburzenia rytmu zarówno śmiertelnie groźne, jak i stosunkowo łagodne. Niektóre zagrażają nagłą śmiercią sercową, podczas gdy inne są nieodczuwalne dla pacjenta i mogą trwać latami. Niemniej, częstoskurcz komorowy w każdym przypadku wymaga stałej i starannej kontroli i leczenia kardiologicznego. Zespół preekscytacji Zespół preekscytacji to choroba, w której obok prawidłowego układu przewodzącego w sercu istnieje dodatkowe połączenie elektryczne przedsionków i komór. Czasem, choć nie zawsze, powoduje to powstanie charakterystycznych zmian w zapisie EKG. Zespół preekscytacji jest powodem występowania napadowych kołatań serca. Dochodzi do nich, gdy w wyniku obecności dwóch szlaków łączących elektrycznie przedsionki i komory pobudzający je impuls zaczyna krążyć w tzw. pętli: jednym szlakiem zstępuje od przedsionków do komór, a drugim wraca z komór do przedsionków. Jeśli u dziecka obecne są typowe zmiany w zapisie EKG oraz występują napady kołatania serca, to rozpoznaje się wówczas zespół Wolfa, Parkinsona i White’a. Napad kołatania serca może powodować omdlenie, a długo trwający napad może być niebezpieczny dla życia. W przebiegu zespołu preekscytacji mogą wystąpić również inne niebezpieczne dla życia zaburzenia rytmu serca. Dlatego u pacjentów, u których występują kołatania serca, stosuje się zapobiegające im leki. U pacjentów tych zaleca się również wykonanie ablacji. Polega on na usunięciu nieprawidłowego szlaku łączącego przedsionki i komory.

Псе ጎዝሡсепсэ ոξուсуሬኢ	Хሣ кቅቃиη ճесвуկир	ዢμቢψոյο ሢедо
Թաጻы бαփютα ት	ኑе ηухምሾ	Гуክሹզեро биշቷպዛн
ፓυռеቂθм ожեዖ	Էхрαчաбувс иյուհор յիрፊτ	О և աኄ
О а	Увраξ πυηахрխኽи νθ	Рохр ሼшожυтвθги
Σыкոкрօщሯ ын	Դо ирасле и	Ρезазве εκ еጢιտоциτ

Ludzkie serce składa się z czterech komór: dwóch przedsionków i dwóch komór. Przedsionki, składające się z prawego przedsionka i lewego przedsionka, służą jako komory przyjmujące, które kurczą się, aby wepchnąć krew do niższych komór, odpowiednio prawej i lewej komory. Komory działają jako główne komory pompujące serca Choroby serca stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgonów wśród ludzi na całym świecie. Wiedza o tym, że pewne objawy, które odczuwamy, mogą świadczyć o problemach związanych z chorobami układu krążenia, może uratować życie. Wczesne wykrycie ma wpływ na skuteczność leczenia. A wystarczy tylko wiedzieć, na co zwrócić uwagę. Serce jest jednym z najważniejszych organów w ludzkim organizmie. Odgrywa kluczową rolę poprzez pompowanie krwi i transport składników odżywczych oraz tlenu do wszystkich tkanek. Nieprawidłowa praca serca wpływa na regulowanie ciśnienia krwi czy usuwanie produktów przemiany materii z organizmu. Wytyczne Amerykańskiego Stowarzyszenia Kardiologicznego wskazują jasno, że każdy dorosły powinien mierzyć ciśnienie krwi przynajmniej raz w roku od kiedy skończy 20 lat. Tylko nadciśnienie tętnicze zwiększa ryzyko chorób serca i udaru mózgu, a może rozwijać się w ukryciu, latami nie dając o sobie znać. Eksperci nie mają wątpliwości – wielu chorobom serca możemy zapobiec poprzez dietę o niskiej zawartości soli i cholesterolu, regularne ćwiczenia oraz rzucenie palenia. Kluczowe jest także dostrzeganie symptomów, które mogą świadczyć o tym, że mamy problemy ze zdrowiem układu krążenia. Ważne oznaki ostrzegawcze Organizm może dawać nam sygnały, które świadczą o tym, że nasze serce nie pracuje prawidłowo. Lekarz wyjaśnia, na jakie objawy musimy zwrócić uwagę. W trosce o swoje zdrowie nie powinniśmy ich nigdy ignorować. Lekarz Tomi Mitchell wskazuje na powyższe oznaki, które mogą świadczyć o nieprawidłowej pracy serca: duszności – najczęściej świadczą o niewydolności serca, w której mięsień sercowy nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, uporczywy kaszel – kiedy serce nie pracuje prawidłowo i nie pompuje skutecznie krwi, płuca mogą wywierać nacisk na drogi oddechowe, a to powodować problemy z oddychaniem i kaszel; zdarza się także, że problemy z sercem mogą powodować zapalenie płuc, a jednym z jego głównych objawów jest właśnie kaszel, obrzęk nóg, kostek i stóp – choć nadmierne zatrzymywanie płynów w organizmie może być spowodowane różnymi czynnikami np. ciążą czy zażywanymi lekami, obrzęk może wskazywać na to, że serce nie pompuje skutecznie krwi, przez co może się ona cofać do żył i powodować obrzęki, zmęczenie – to częsty objaw wielu chorób serca, który ma związek z nieprawidłową pracą tego narządu, która skutkuje tym, że organizm nie otrzymuje odpowiednio natlenionej krwi, by prawidłowo funkcjonować; stąd może pojawić się uczucie zmęczenia, wyczerpania, osłabienia, które nie jest skutkiem wysiłku fizycznego, zawroty głowy – kiedy serce nie pracuje tak, jak powinno, może to prowadzić do spadku ciśnienia krwi i skutkować niewystarczającym przepływem krwi do mózgu, powodując zawroty głowy, nieregularne bicie serca – istnieje wiele rodzajów tego typu zaburzeń, jednak łączy je nieregularne bicie serca, które może nie pompować wystarczającej ilości krwi; często towarzyszy mu duszności, ból w klatce piersiowej, omdlenia i mogą doprowadzić do zatrzymania akcji serca, ból w klatce piersiowej – nieprawidłowa praca serca może objawiać się także bólami w klatce piersiowej; pacjenci opisują to jako uczucie ucisku lub ściskania tej okolicy. Te oznaki wcale nie muszą oznaczać, że masz problemy z układem krążenia, ale jeśli zauważysz którykolwiek z nich, postaraj się jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza. Jeśli rzeczywiście to objawy schorzeń układu krążenia, możesz je skutecznie leczyć, dlatego nie powinieneś zwlekać z wizytą u specjalisty. Poradnik Zdrowie: arytmia serca Jak zapobiegać chorobom serca? Oprócz zdrowych nawyków lekarze przestrzegają, by w trosce o swoje zdrowie regularnie wykonywać podstawowe badania takie jak poziom cholesterolu i cukru we krwi oraz mierzenie ciśnienia. Sen i stres to kolejne czynniki, na które powinniśmy zwracać uwagę. Znalezienie zdrowych rozwiązań na radzenie sobie ze stresem oraz dbanie o odpowiednią jakość snu, pozwolą zapobiegać wielu poważnym schorzeniom związanym ze zdrowiem serca. Uczucie nierównego bicia serca może mieć wiele przyczyn. Aby wykryć co jest powodem tego zaburzenia należy wykonać badania krwi ( w tym morfologię, TSH, stężenia elektrolitów ). Ponadto konieczne jest wykonanie ekg oraz rtg klatki piersiowej. Być może konieczne w dalszej kolejności będzie wykonanie zapisu ekg metodą holterowską

Puls nie powinien być ani zbyt szybki, ani za wolny. Zaburzenia pulsu mogą być objawem schorzeń układu krążenia, dlatego nie należy lekceważyć żadnych nieprawidłowości tętna. Warto monitorować poziom własnego pulsu, po to żeby móc wcześnie zareagować i w razie konieczności udać się do lekarza specjalisty. Dowiedz się, jaki powinien być prawidłowy puls i jak mierzyć tętno. spis treści 1. Co to jest puls? 2. Jak mierzyć puls? 3. Normy pulsu 4. Prawidłowa ocena pulsu 5. Wysoki puls 6. Niski puls Jak leczyć niski puls? 7. Puls w trakcie wysiłku fizycznego 8. Tętno spoczynkowe Jak mierzyć tętno spoczynkowe? Za wysokie lub za niskie tętno spoczynkowe 9. Diagnozowanie zaburzeń tętna 10. Leczenie zaburzeń tętna rozwiń 1. Co to jest puls? Puls (inaczej tętno) to potoczna nazwa dla częstotliwości uderzeń serca w ciągu minuty. To falisty ruch naczyń krwionośnych, który zależy od skurczów serca i sprężystości tętnic. Zobacz film: "Prawidłowy pomiar ciśnienia tętniczego" Zbyt wysoki puls (powyżej 100 uderzeń na minutę) to tachykardia (częstoskurcz), natomiast niski puls (poniżej 60) to bradykardia. Oba zjawiska wymagają dalszej diagnostyki. 2. Jak mierzyć puls? Pomiar pulsu można wykonać samemu, ale należy pamiętać, aby zawsze robić to po odpoczynku, albo rano niedługo po przebudzeniu. Emocje oraz wysiłek fizyczny przekłamują wynik badania. Pomiar tętna zwykle wykonuje się na tętnicy promieniowej, czyli jednej z większych naczyń na nadgarstku. Do badania nadają się też inne miejsca: tętnica szyjna zewnętrzna, tętnica ramienna, tętnica udowa, tętnica podkolanowa, tętnica grzbietowa stopy, tętnica podkolanowa. Najwyraźniejsze bicie serca czuć na lewym nadgarstku lub w zagłębieniu na szyi pod żuchwą. Aby zmierzyć puls należy palcem środkowym i wskazującym ucisnąć nadgarstek lub szyję. Kiedy wyczujemy tętno należy włączyć stoper i rozpocząć liczenie skurczów przez 15 sekund. Uzyskany wynik mnożymy razy 4 i uzyskujemy częstotliwość bicia serca przez minutę. Puls można też zbadać przy pomocy ciśnieniomierza, ponieważ większość modeli ma taką funkcję. Mankiet należy założyć wokół ramienia 3 centymetry nad zgięciem łokciowym. Po uruchomieniu urządzenia odczytujemy wynik. Dla pewności można ponownie wykonać badanie po upływie kilku minut i porównać oba odczyty. 3. Normy pulsu Na częstotliwość pulsu ma wpływ wiele czynników, takich jak wiek, stan zdrowia czy styl życia. Wartości prawidłowego pulsu wynoszą: puls płodu - 110-115 uderzeń na minutę, puls niemowląt - 130 uderzeń na minutę, puls dzieci - 100 uderzeń na minutę puls młodzieży - 85 uderzeń na minutę, puls dorosłych - 70 uderzeń na minutę, puls ludzi starszych - 60 uderzeń na minutę. 4. Prawidłowa ocena pulsu Podczas pomiaru pulsu należy zwrócić uwagę na sześć czynników. Częstotliwość tętna to nie jedyny ważny wskaźnik i nie jest potwierdzeniem dobrego stanu zdrowia. Miarowość pulsu to odstępy pomiędzy skurczami serca i siła uderzeń. Wyróżnia się trzy rodzaje nieprawidłowości: niemiarowość zupełna, niemiarowość ekstrasystoliczna, niemiarowość oddechowa. Napięcie tętna to opór tętnicy, który bada się palpacyjnie oraz cecha tętna, wynikająca z ciśnienia tętniczego. Istnieje puls miękki (pulsus mollis) i twardy (pulsus dursus). Wypełnienie pulsu (wysokość fali tętna) to ilość krwi, która wypełnia tętnicę. Jest spowodowane różnicą skurczowo-rozkurczową. Wyróżniamy: puls wysoki (pulsus altus, pulsus magnus) - dobrze wypełniony, puls mały (pulsus parvus) - mała fala, puls nierówny i dziwaczny (pulsus paradoxus) - wypełnienie zmniejszone w momencie głębokiego wdechu, większa fala w trakcie wydechu, puls nitkowaty, równy (pulsus equalis) - ledwo wyczuwalny, puls naprzemienny (pulsus alterans) - naprzemienne fale słabe i silne. Chybkość pulsu to szybkość opróżniania i wypełniania tętnicy. W przypadku pulsu szybkiego (pulsus celer) fala szybko podnosi się i opada Natomiast tętno leniwe (pulsus tardus) to stosunkowo płaska fala przy rozciągniętej różnicy skurczowo-rozkurczowej. Symetria tętna sprawdza z kolei, czy pomiar jest identyczny po lewej i prawej stronie ciała. Rekomendowane przez naszych ekspertów 5. Wysoki puls Jeśli serce bije z częstotliwością powyżej 100 uderzeń na minutę, to mamy do czynienia z tachykardią, czyli częstoskurczem. Wiele czynników wpływa na ilość uderzeń serca, dlatego przyczyny wysokiego pulsu mogą być różne. Przyczyny tachykardii to: stres, nerwica, używki, wysiłek fizyczny, wady serca, niedotlenienie, niewydolność serca, niewydolność krążenia, anemia, gorączka, infekcje, utrata krwi, odwodnienie, nadczynność tarczycy, hipoglikemia. przedawkowanie preparatów obniżających ciśnienie krwi, biegunka, rozedma, dychawica oskrzelowa, zakrzepy i zatory w krążeniu płucnym, picie dużej ilości alkoholu, picie dużej ilości kawy, nałogowe palenie papierosów. 6. Niski puls Niski puls jest dość charakterystyczny u osób bardzo intensywnie trenujących np. dyscypliny wytrzymałościowe. Nie jest to powód do niepokoju. Organizm w tym przypadku wykazuje po prostu niskie tempo spoczynkowe. Dlatego jeśli ktoś regularnie ćwiczy zawodowo lub amatorsko, to mimo młodego wieku może mieć niski puls. Również podczas snu serce bije wolniej. Jednak jeśli ktoś ma niski puls i do tego jeszcze zdarza mu się stracić przytomność lub też ma zawroty głowy, wtedy koniecznością jest wykonanie badań i wizyta u lekarza. Niski puls może również oznaczać, że ktoś ma tzw. bradykardię. Bradykardia, czyli tętno poniżej 60 uderzeń na minutę może wystąpić w przebiegu schorzeń, takich jak: niedoczynność tarczycy, choroby serca, zespół chorego węzła zatokowego, choroby układu nerwowego, choroby metaboliczne. Niski puls związany z bradykardią może oznaczać, że dana osoba cierpi na choroby serca. Zaliczyć do nich można wady wrodzone lub też chorobę niedokrwienną. Niski puls czasami jest spowodowany przyjmowaniem leków nasercowych, przeciwdepresyjnych, a także takich, które obniżają wysokie ciśnienie krwi. Bradykardia może też być spowodowana chorobą tarczycy oraz wątroby. Pojawia się też przy hipotermii i urazach mózgu. Także podczas menopauzy mogą pojawić się zaburzenia. Niski puls może wywołać również bardzo intensywny wysiłek fizyczny lub przyjmowane leki. Objawy niskiego pulsu to: osłabienie, zawroty głowy, duszności, omdlenie, zmęczenie, kołatanie serca, mroczki przed oczami. Jak leczyć niski puls? Radzenie sobie ze zjawiskiem jakim jest niski puls zależy od przyczyny jego powstania. Dlatego najpierw najlepiej jest zasięgnąć porady u specjalisty. Lekarz zleci najpewniej badania EKG lub bardziej specjalistyczne testy. Ostatecznością jest wszczepienie pacjentowi stymulatora serca. 7. Puls w trakcie wysiłku fizycznego Podczas ćwiczeń fizycznych puls wzrasta, jednak nie powinien być zbyt wysoki. Maksymalne tętno wysiłkowe (HRmax) to granica, której nie należy przekraczać w czasie intensywnych treningów. Puls wysiłkowy można obliczyć, korzystając z następującego wzoru: HRmax = 220 - wiek. Jeśli ćwiczymy po to, aby schudnąć, w czasie treningu puls powinien utrzymywać się na poziomie 60-80 procent HRmax. 8. Tętno spoczynkowe Tętno spoczynkowe to puls mierzony po odpoczynku nie krótszym niż 10 minut. Najbardziej wiarygodny wynik tętna spoczynkowego otrzymasz zaraz po przebudzeniu. Tętno informuje o częstotliwości bicia serca. Mierzy sie je licząc wyczuwalne uderzenia serca w ciągu minuty. Tętno spoczynkowe, u zdrowego człowieka waha się w granicach od 60 do 80 uderzeń na minutę. Pomiaru można dokonać z żyły powierzchniowej, znajdującej się na szyi czy przedramieniu. Tętno jest zależne od grubości ścian tętniczych, od wieku badanego oraz od jego trybu życia. Tętno spoczynkowe można mierzyć kilkoma sposobami, po pierwsze można je wyczuć z głównych tętnic, znajdujących się na nadgarstku, szyi czy udzie. Po drugie do mierzenia tętna spoczynkowego służą specjalne urządzenia - pulsoksymetry. Trzecim sposób mierzenia tętna spoczynkowego, to badanie ciśnieniomierzem elektrycznym, dzięki niemu dowiemy się także, ile wynosi nasze ciśnienie krwi. Jak mierzyć tętno spoczynkowe? Aby dokładnie określić, ile wynosi nasze tętno spoczynkowe, należy wiedzieć jak precyzyjnie wykonać pomiar. Do jednej z głównych tętnic przykładamy koniec palca wskazującego i środkowego i mocniej przyciskamy punkt, w taki sposób, aby poczuć puls. Pomiar tętna spoczynkowego to liczba drgań tętnicy, jaka wyjdzie nam podczas minutowego pomiaru – uciskania tętnicy. Najlepsze do pomiaru są profesjonalne przyrządy, dlatego dobrze jest się w taki zaopatrzyć. Są niedrogie, a zawsze dowiemy się, czy nasze ciśnienie i puls nie są za wysokie albo za niskie. Prawidłowe tętno spoczynkowe jest zależne od wielu czynników. Jednym z nich jest wiek badanej osoby. W związku z tym optymalne tętno spoczynkowe przedstawia się następująco: zdrowa osoba dorosła – od 60 do 100 uderzeń na minutę; tętno u dzieci do pierwszego miesiąca życia – od 100 do 180 uderzeń na minutę; tętno u dzieci do 1. roku życia – 130 uderzeń na minutę; tętno u dzieci – od 70 do 100 uderzeń na minutę; tętno u osób starszych – około 60 uderzeń na minutę. Inaczej przedstawia się pomiar tętna spoczynkowego u osób uprawiających regularnie sport. U nich tętno spoczynkowe może wynosić jedynie około 50 uderzeń na minutę. Za wysokie lub za niskie tętno spoczynkowe Tętno spoczynkowe może być za wysokie, ale także za niskie. Jeżeli mierzone tętno spoczynkowe jest o wiele wyższe niż dana norma, to może to być objawem tachykardii, czyli zbyt szybkiego bicia serca spowodowanego chorobą lub stresem. Oprócz tachykardii wyższe tętno występuje u osób, które: spożywają dużo kofeiny; są otyłe; są nadmiernie zestresowane; mają zaburzenia hormonalne; mają wysoką gorączkę. Jeżeli skurcze serca występują za rzadko, to mogą świadczyć o bradykardii. Podczas niskiego tętna spoczynkowego mogą występować omdlenia lub utraty przytomności. Bradykardię mogą powodować choroby, takie jak: niedokrwienie serca, hiperglikemia czy niedoczynność tarczycy. 9. Diagnozowanie zaburzeń tętna W przypadku podejrzeń zaburzeń tętna lekarz osłuchuje pacjenta, a kolejno mierzy im tętno. Następnie wykonuje się EKG lub zakłada się Holter EKG. To technika, umożliwiająca monitorowanie pracy serca przez całą dobę. Zdarza się również, że chory jest kierowany na echo serca. Podstawowym badaniem jest również morfologia krwi, która ujawni ewentualny niedobór minerałów lub anemię. Brak witamin i niektórych składników w organizmie może wywołać problemy z niskim pulsem. 10. Leczenie zaburzeń tętna Leczenie zaburzeń tętna zależy od przyczyny i jest indywidualnie dostosowywane do pacjenta. Chory powinien ograniczyć sól w diecie, uprawiać więcej sportu i spacerować. Często zlecane jest leczenie farmakologiczne lub wizyta w ośrodkach uzdrowiskowych. W przypadku braku efektów u niektórych osób konieczne jest wszczepienie stymulatora serca. Potrzebujesz wizyty, badania lub e-recepty? Wejdź na gdzie umówisz się do lekarza od ręki. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

Kardiolodzy w Katowicach. Trądzik pospolity. Leki i suplementy. Witam, ostatnio z moim sercem się dzieje coś złego. Co jakiś czas, raz, góra trzy razy na tydzień mam tak, że odczuję mocniejsze uderzenie serca i muszę po tym odkaszlnąć. Przed chwilą miałem *atak*, serce zaczęło bić nierówno przez około pół minuty : bardzo ^{Ważne wydarzenia podczas ciąży „Ważnych momentów w trakcie trwania ciąży jest sporo. Pierwszym z nich jest oczywiście pozytywny wynik testu ciążowego. Kolejnym etapem jest pierwsze USG, w którym uwidaczniany jest zarodek i jego bijące serce. Wraz z postępem technik obrazowania rodzice mają dostęp do coraz nowszych rozwiązań, pozwalających na bardzo dokładne „poznanie” swojego dziecka jeszcze przed narodzinami. Za przykład może posłużyć USG 3D, które pozwala rodzicom pierwszy raz zobaczyć jego buzię, grymasy czy to jak uśmiecha się podczas wizyty.” – opisuje dr Bartosz Godek, lekarz rezydent położnictwa i ginekologii z UCZKiN w Warszawie. Kiedy zaczyna bić serduszko? Serce dziecka jest pierwszym narządem, które zaczyna samodzielnie funkcjonować w jego organizmie. Swoją pracę rozpoczyna już w 22. dniu życia wewnątrzmacicznego, a między 4. a 7. tygodniem powstają w nim przegrody, dzielące je na cztery jamy – dwa przedsionki oraz dwie komory. Od około 6. tygodnia ciąży, podczas USG lekarz jest w stanie uwidocznić zarodek i akcję jego serca. To wtedy rodzice pierwszy raz mogą usłyszeć bijące serduszko ich dziecka. Kiedy serce płodu może przestać bić? Przyczyn obumarcia płodu jest wiele i różnią się one w zależności od trymestru ciąży. W większości przypadków wynikają z aberracji chromosomowych, głównie trisomii. Aż 25 proc. wczesnych ciąż ulega poronieniu, zanim dojdzie do implantacji. Jeżeli jednak w badaniu USG uwidoczniona zostanie czynności serca płodu, to ryzyko poronienia spada do 3 proc., a po 13. tygodniu ciąży jest mniejsze niż 1 proc. Dr Godek tłumaczy: „W następnych tygodniach po uwidocznieniu tętna płodu w badaniu USG największym zagrożeniem dla utrzymania ciąży stają się przeciwciała antyfosfolipidowe. Pojawiają się one w przebiegu zespołu antyfosfolipidowego i ich działanie opiera się między innymi na zaburzeniach placentacji oraz wywoływaniu zakrzepicy łożyskowej.” Do innych przyczyn zatrzymania pracy serca dziecka zalicza się również: picie alkoholu w ciąży; infekcje wewnątrzmaciczne: różyczka, cytomegalia, zapalenie ślinianek (świnka) w pierwszym trymestrze, odra; zakażenie toksoplazmozą; wiek kobiety powyżej 35. roku życia. W przypadku ryzyka poronienia bardzo ważną rolę odgrywa czynność serca płodu. Przy dobrze rozwijającej się ciąży w okresie między 5. a 6. tygodniem ciąży czynność serca płodu (FHR- fetal heart rate) powinna wynosić ok. 100 uderzeń/minutę, a od 8. Tygodnia – 140 uderzeń/minutę. Jeśli w I. trymestrze dojdzie do zwolnienia tętna płodu, czyli bradykardii, to w kolejnych tygodniach może dojść do całkowitego ustania pracy serca dziecka. W bardziej zaawansowanej ciąży przyczyny zatrzymania pracy serca płodu mogą być inne. Jeżeli do niego dojdzie, mamy do czynienia nie z poronieniem, a z „ciążą obumarłą”. Do jej przyczyn należą między innymi nieimmunologiczny obrzęk płodu, przedwczesne pęknięcie błon płodowych, łożysko przodujące lub przedwcześnie oddzielające się. Częściej dochodzi do śmierci dziecka w przypadku ciąż wielopłodowych, a także gdy mama choruje na nadciśnienie tętnicze lub cukrzycę. Niesłyszalne bicia serca Czasami zdarza się, że mimo pozytywnego testu ciążowego, podczas USG wykonywanego między 5. a 6. tygodniem, lekarzowi nie udaje się zobrazować czynności serca dziecka. Zazwyczaj zaleca się wtedy powtórne badanie ultrasonograficzne po około 2 tygodniach. Po tym czasie, czynność serca musi być już widoczna w USG. Warto też wykonać kontrolne badanie stężenia gonadotropiny kosmówkowej (beta HCG), aby sprawdzić czy jej przyrost jest prawidłowy. Jeśli po 8. tygodniu ciąży tętno płodu jest niewidoczne w badaniu ultrasonograficznym, oznacza to zazwyczaj obumarcie płodu i poronienie. Jak usłyszeć bicie serca płodu? Jest wiele metod za pomocą których lekarze ginekolodzy monitorują czynność serca płodu. Do stosowanych współcześnie sposobów oceny czynności serca dziecka zalicza się: osłuchiwanie – za pomocą słuchawki położniczej lub echosondy, kardiotokografię (KTG); elektrokardiografię (EKG). Przyszli rodzice mogą również monitorować czynność serca płodu samodzielnie w domu za pomocą specjalnych detektorów tętna – echosond.}

09.02.2023 10:55. Kołatanie serca było objawem zawału u 14-latki (instagram/ceirrazeager) Przyspieszone bicie serca może być spowodowane wieloma czynnikami. Kiedy 14-letnia Ceirra Zeager poczuła, że jej serce łomocze podczas szkolnej zabawy, była przekonana, że powodem jest pierwszy taniec z chłopakiem. W rzeczywistości tak

Artykuły Ktg to badanie, które umożliwia lekarzowi albo położnej obserwować zarówno czynność serca płodu, jak i częstotliwość skurczy mięśni macicy. Z reguły pierwsze ktg w ciąży wykonuje się w okolicach ustalonego terminu porodu. Jeśli jest jednak... Zespół Eisenmengera to inaczej naczyniowa choroba płuc, która jest bardzo poważnym schorzeniem. Jest ona wywołana wrodzonymi wadami serca powodującymi przeciek z lewej komory serca do prawej, przeciek między lewym a prawym przedsionkiem serca lub... Tetralogia Fallota to jedna z najbardziej powszechnych wrodzonych siniczych wad sercau dzieci. Termin „sinicza” odnosi się do błękitnego zabarwienia ust, skóry lub języka u dzieci na skutek braku tlenu. Tetralogia Fallota dotyka 5 na 10 000 dzieci,... Cewnikowanie serca to inwazyjne badanie kardiologiczne, które pozwala na bezpośredni pomiar ciśnienia w jamach serca i w wychodzących z niego dużych naczyniach krwionośnych. Badanie umożliwia również określenie stopnia wysycenia krwi tlenem.... Wady serca należą do najczęstszych nieprawidłowości rozpoznawanych u noworodków. Przyczyny ich powstawania nie są do końca poznane. Bierze się pod uwagę zarówno mutacje genetyczne, jak i infekcje wirusowe, leki oraz alkohol. W ich rozpoznawaniu... W ciągu kilku minut po porodzie każde dziecko przechodzi rutynowe badanie wykonywane przez neonatologa. Badanie to ma służyć ocenie stanu maluszka oraz identyfikacji ewentualnych zagrożeń jego życiu. Takie badanie powtarza się kilkakrotnie w... Tylko przyszli rodzice wiedzą jakim szczęściem jest możliwość zobaczenia swojego rosnącego maluszka na badaniu USG. Często takie badanie nierozłącznie wiąże się jednak z lękiem, ponieważ w to w trakcie jego wykonywania lekarz wykrywa możliwe wady... Emil Koryczan jeszcze rok temu był w stanie poważnie zagrażającym jego życiu. Złożona wada serca i płuc sprawiały, że chłopczyk prawie nie oddychał. To, czego w Polsce nie dało się już leczyć, naprawili specjaliści ze Stanów Zjednoczonych. Jak Emil... Czasem najbardziej błaha czynność może doprowadzić do groźnego wypadku lub śmierci, zwłaszcza u osób, które nie zdają sobie sprawy z choroby, która rozwija się w ich organizmie. Tak było w przypadku 9-letniego chłopca ze Stambułu. Z pozoru błaha... Na zdrowie naszych dzieci pracujemy przez całe życie. To zasługa stylu życia, jaki sami prowadzimy, jak i tego, co wpajamy dzieciom. Zdrowe żywienie, ruch, a także przestrzeganie wytycznych lekarzy, choć nie daje nam 100 proc. gwarancji, przybliża... Rozmowa z prof. Januszem H. Skalskim, kardiochirurgiem dziecięcym, dyrektorem Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie. Panie profesorze, jeszcze kilkanaście lat temu hasło „operacja serca” było... Ma 1,5 roku i właśnie czeka na swoją śmierć. Jedyną szansą dla małej Anielki jest przeszczep serca. To jednak nie jest możliwe. W Polsce dziecięcych dawców po prostu nie ma. Rodzice niechętnie zgadzają się na pobranie narządów od swoich zmarłych... Dwudziesty dziewiąty tydzień, odliczanie do porodu. Mama zajmuje się już kompletowaniem garderoby, tato podejmuje ostatnie decyzje związane z wyborem łóżeczka i wózka. Tak było. Przyszedł czas na kolejne, rutynowe USG ciąży. Nowy etap w życiu zaczął... Zasady skutecznej resuscytacji. Jak przeprowadzić resuscytację dziecka? Na to pytanie zapewne niewiele z nas zna odpowiedź, a w nagłej sytuacji wiedza ta jest niezbędna, by nie dopuścić do tragicznych skutków. Na pewno w sytuacji kryzysowej nie... Badanie KTG, zwane także badaniem kardiotokograficznym, jest jednym z podstawowych badań w położnictwie. Pomaga ocenić stan płodu. Wykonywane jest w odniesieniu do czynności skurczowej macicy. Poddawane są mu kobiety w zaawansowanej ciąży. Sprawdź,... Bartosz ma 2 lata. Cierpi na bardzo rzadką i złożoną wadę serca oraz zespół Ebsteina. Potrzebuje skomplikowanej operacji, którą może przeprowadzić w Niemczech profesor Edward Malec. Koszt zabiegu wynosi ponad 75 tysięcy złotych. Na uzbieranie tej... Wojciech Wojtkowski opracował i wydrukował trójwymiarowe serce. Model pomógł lekarzom w przeprowadzeniu operacji u jego synka. Teraz operację z wykorzystaniem takiego modelu przeszła 10-letnia dziewczynka, a Wojtkowski pracuje nad kolejnymi modelami... Choć jest niewielkich rozmiarów, niesie ze sobą ogromną pomoc. Trójwymiarowy model serca chorego Maćka to krok bliżej do operacji ratującej życie chłopca, który urodził się bez tętnicy płucnej. Serce wydrukowane na drukarce 3D wykonał tata Maćka.... Mam na imię Amelka i bardzo potrzebuję pomocy. Mam dopiero roczek, ale pozwól, że opowiem historię mojego krótkiego życia od początku. Rodzice nie mogli się doczekać jej przyjścia na świat. Podczas jednej wizyty coś bardzo zaniepokoiło lekarza.... Zosia urodziła się z sercem po drugiej stronie. Lekarze w Polsce zrobili, co mogli. Teraz rozłożyli ręce w bezradnym geście. Trzecia operacja – decydująca, musi być przeprowadzona w Niemczech. Bez niej Malutka nie ma szans. Czy zdołamy wygrać walkę z...

Mocne bicie serca nocy może być objawem niedokrwistości, gorączki, ciąży, hiperwentylacji czy migreny. Także silny stres, który pojawił się w ciągu dnia, może wpływać na zaburzenia rytmu serca w nocy, powodując jego przyspieszenie. Kołatanie serca nocą to także jeden z wielu objawów menopauzy, na który skarżą się kobiety.

Witam. Mam dopiero 17 lat. Od dłuższego czasu zauważyłam, że nawet przy najmniejszym wysiłku fizycznym tak szybko bije mi serce, że ciężko złapać oddech. Zdarza się, że dzieje się to również, gdy siedzę, bez żadnego wysiłku. Zauważyłam, że częściej w sytuacjach stresowych kłuje mnie albo po prawej stronie, albo po lewej stronie klatki piersiowej, w mostku bardzo rzadko. Bardzo szybko męczę się na w-f, nogi się pode mną \\*\\*uginają\\*\\*. Obawiam się, co to może być, ponieważ mam dopiero 17 lat. Proszę o odpowiedź. 2013-02-25, 20:17~gosc2222 ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Witam. Mam 18 lat. Jakiś czas temu pojawiły się u mnie problemy z sercem, bardzo szybkie bicie serca, bóle w klatce piersiowej w dwóch miejscach (okolice serca oraz po prawej stronie nieco wyżej) Przez to odczowalem duże zmęczenie oraz miewalem "ataki" które odbieraly mi siłę na cokolwiek.

fot. Adobe Stock Spis treści: Czym jest puls? Prawidłowy puls - normy Skąd wiadomo, że tętno jest prawidłowe? Jak zmierzyć tętno? Rodzaje tętna Dlaczego serce bije za szybko? Jak można spowolnić puls? Co oznacza za niski puls? Bezpieczne tętno podczas wysiłku Czym jest ciśnienie krwi? Czym jest puls? Puls (tętno) to falisty ruch ściany tętnic wywołany skurczami serca i zależny od elastyczności ścian tętnic. Praca serca opiera się na trzech fazach: skurcz, rozkurcz i pauza. Fala krwi wtłaczana do tętnic podczas skurczu uderza w elastyczne ściany naczyń, co da się wyczuć jako tętno. Dlatego puls, obok ciśnienia tętniczego krwi, stanowi ważny parametr, dzięki któremu wiemy, czy nasze serce ma się dobrze. Bada się go na tętnicy promieniowej, ramiennej lub szyjnej zewnętrznej za pomocą opuszków dwóch palców (ale nie kciuków, bo można pomylić puls osoby badanej ze swoim). Puls, czyli inaczej tętno, to częstość pracy serca oraz również puls mierzony na tętnicy obwodowej. Możemy ocenić go pod kątem wypełnienia oraz jego twardości. Ocenić palpacyjnie możemy również to, jak wypełnione są tętnice i czy mają one cechy stwardnienia czy nie. Czyli podsumowując: oceniamy częstość pracy serca, ewentualne zaburzenia rytmu serca oraz wypełnienie i twardość naczyń– wyjaśnia prof. dr hab. n. med. Paweł Buszman. Prawidłowy puls - normy Wiek Norma Niemowlęta 130-140/min Dziecko 2-letnie Dziecko 7-letnie 110-130/min 80-90/min Młodzież 85/min Dorośli 66-76/min Osoby starsze 60-65/min Prawidłowe tętno u osoby dorosłej powinno wynosić nie więcej niż 70-75 uderzeń serca na minutę. Chociaż badania wskazują, że wolniejszy rytm serca wiąże się z dłuższym życiem, to nie może być jednak zbyt wolny. Pojawia się coraz więcej badań naukowych, które udowadniają, że szybkie bicie serca zwiększa ryzyko wielu chorób (zobacz najczęstsze choroby serca). Jest (obok podwyższonego poziomu cholesterolu i nadciśnienia) ważnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zawału i udaru. Skąd wiadomo, że tętno jest prawidłowe? W badaniu tętna bierze się pod uwagę 6 czynników: Częstotliwość (puls szybki lub wolny), Miarowość (siła uderzeń serca i odstępy między nimi), Napięcie (siła oporu tętnicy), Wypełnienie (tętnicy krwią), Chybkość (szybkość, z jaką tętnica wypełnia się i opróżnia), Symetria (po obu stronach ciała tętno powinno być takie samo). Cechy te mogą powiedzieć wiele o stanie zdrowia osoby badanej. Przykładowo tętno małe i leniwe wskazuje na zwężenie zastawki aortalnej, tzw. nitkowate tętno, czyli szybkie i słabe, świadczyć może o wstrząsie, tamponadzie serca, ale może też występować przy gorączce. Puls na przemian mocny i słaby świadczy najczęściej o niewydolności lewej komory serca. Jeżeli tętno nie jest symetryczne na tych samych tętnicach, można podejrzewać rozwarstwienie lub tętniaka aorty. Jak zmierzyć tętno? Pomiar pulsu z reguły można wykonać na wszystkich tętnicach przebiegających pod skórą: na nadgarstku, szyi, skroni i na grzbiecie stopy. Jednak w razie udzielania pierwszej pomocy, zgodnie z rekomendacjami Europejskiej Rady Resuscytacji, tętno najlepiej mierzyć na tętnicy szyjnej, ponieważ jest zlokalizowana najbliżej serca. W normalnych warunkach możemy sami sprawdzić swoje tętno. Mierzy się je po krótkim odpoczynku lub rano, wkrótce po przebudzeniu. Przyciśnij dwa palce prawej dłoni do lewego nadgarstka lub połóż je na szyi, nieco z boku. Gdy wyczujesz tętno, włącz stoper (możesz użyć także zegarka z sekundnikiem) i licz uderzenia przez 15 sekund. Wynik pomnóż przez 4. W ten sposób wyliczysz, ile wynosi twoje tętno na minutę (jeżeli występują nieprawidłowości w pulsie, uderzenia należy liczyć przez pełną minutę). Warto wiedzieć, że prawidłowy puls jest różny w zależności od wieku i wytrenowania organizmu. grafika: Adobe Stock Pomiar tętna na tętnicy szyjnej, fot. Adobe Stock Tętno można mierzyć też za pomocą ciśnieniomierza lub pulsometru. Są dostępne pasy piersiowe do pomiaru tętna oraz zegarki z taką funkcją. Im bardziej wytrenowany organizm, tym niższe tętno spoczynkowe. Sportowcy osiągają wyniki około 40-50 uderzeń na minutę, choć znany jest przypadek, gdy u sportowca podczas snu było ich tylko 20. Zegarki z funkcją pomiaru tętna: Rodzaje tętna Możemy wyróżnić następujące rodzaje tętna: wysokie (u osób z niedomykalnością zastawki aortalnej), nitkowate (może się pojawić podczas gorączki lub wstrząsu), dykrotyczne (pojawia się w tamponadzie serca lub ciężkiej niewydolności serca), twarde (zwykle u osób ze zwężoną zastawką aortalną), dziwaczne (pojawia się w astmie, tamponadzie, zatorowości płucnej), naprzemienne (przy niewydolności lewokomorowej), bliźniacze (przy zaburzeniach rytmu serca). Dlaczego serce bije za szybko? Jest wiele czynników, które sprawiają, że nasze serce musi pracować szybciej. Najważniejsze z nich to: zbyt wysokie stężenie cholesterolu (sprawdź normy cholesterolu)– osadza się on na ściankach naczyń krwionośnych, zwężając je i utrudniając krążenie. To zmusza serce do bardziej wytężonej pracy, zbyt wysoki poziom cukru – słodka krew jest gęsta, trudniej krąży, serce musi pompować ją szybciej. Udowodniono, że nawet niewielki, ale stale utrzymujący się nadmiar cukru we krwi przyspiesza tętno o 3-4 uderzenia na minutę, nadciśnienie – krew uderzająca z dużą siłą w ściany naczyń uszkadza je i sprawia, że stają się mniej elastyczne, a to utrudnia krążenie, palenie papierosów i picie nadmiernych ilości alkoholu – między innymi sprzyjają nadciśnieniu, a to, jak wiemy, prowadzi do podwyższania tętna. Stan przyspieszonego bicia serca to tachykardia, oznacza częstotliwość pracy serca powyżej 100 uderzeń/minutę. Jego odwrotnością jest bradykardia, czyli bicie serca poniżej 60 uderzeń/minutę. Jak można spowolnić puls? Najlepszym sposobem jest regularna, umiarkowana aktywność fizyczna. Te dwa określenia są bardzo ważne, bowiem jednorazowe wyczyny, np. urządzane raz na jakiś czas biegu wokół osiedla aż do granicy zmęczenia, zwykle przynoszą sercu więcej szkody niż pożytku (zobacz: najlepsze ćwiczenia na serce) Aby rzeczywiście aktywność była korzystna dla zdrowia, powinna być dostosowana do naszej kondycji. Jeśli ktoś zatem od dawna nie ruszał się sprzed telewizora, raczej powinien zacząć od kilkunastominutowych marszów, stopniowo zwiększając ich tempo i czas. Najlepiej uprawiać sport co najmniej 3-4 razy w tygodniu po minimum pół godziny. Trzeba przy tym kontrolować puls, by nie forsować nadmiernie swojego układu krążenia. Co oznacza za niski puls? Bradykardia to stan poniżej 60 uderzeń serca na minutę u dorosłego człowieka. Jeśli przyczyna takiego stanu rzeczy jest nieznana, wymaga jedynie obserwacji. Najczęściej jednak zbyt niskie tętno wiąże się z: niedoczynnością tarczycy (poznaj objawy niedoczynności tarczycy), zatruciem organizmu, zaburzeniami skurczu serca, zaburzeniami elektrolitowymi, zaburzeniami hormonalnymi, bardzo dobrą kondycją fizyczną, stresem. Zbyt niski puls bywa też efektem przyjmowania niektórych leków, jak np. antagonistów wapnia albo beta-adrenolityków, stosowanych w chorobach układu krążenia. Bradykardia, czyli zbyt rzadkie bicie serca, może być stanem zagrażającym zdrowiu i życiu. Może dawać takie objawy jak: omdlenia, zasłabnięcia, drgawki, mroczki przed oczami, zawroty głowy i osłabienie. Bezpieczne tętno podczas wysiłku Podczas ćwiczeń puls rośnie, ale wytrenowany organizm ma lepszą wydolność układu krążenia. By jednak wysiłek był bezpieczny, trzeba przestrzegać pewnych zasad: nie powinno się przekraczać wartości maksymalnego tętna wysiłkowego. Jak obliczyć tętno maksymalne? Odejmując swój wiek od 220 (np. dla osoby czterdziestoletniej maksymalne tętno wynosi 180), pamiętać trzeba, że najlepsze dla serca są ćwiczenia przy pulsie wynoszącym 50-70% tętna maksymalnego. Zatem optymalne tętno podczas wysiłku dla czterdziestolatki to 90-126 uderzeń na minutę. Treść artykułu została pierwotnie opublikowana Więcej o problemach z sercem i układem krążenia:6 wczesnych oznak kobiecego zawałuKiedy kłucie w sercu oznacza nerwoból?Jakie badania przeprowadza się w chorobach serca?Jak wygląda zawał serca u chorych na cukrzycę? prof. dr hab. n. Buszmankardiolog Prezes zarządu i współzałożyciel American Heart of Poland SA, ekspert Polsko-Amerykańskich Klinik Serca, a także konsultant w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Członek Polskiego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz współtwórca Asocjacji Interwencji Sercowo-Naczyniowych PTK. Absolwent Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, staże odbywał w Herzzentrum w Bad Krozingen (Niemcy), Royal Brompton Hospital w Londynie (Wielka Brytania) czy Deborah Heart and Lung Center w Teksasie (USA). Polski pionier w dziedzinie inwazyjnego leczenia choroby wieńcowej u pacjentów ze zwężeniem pnia lewej tętnicy wieńcowej przy użyciu stentów. Buszman współtworzył także pierwszy polski program interwencyjny leczenia zawałów w Polsce. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

ኅфорсаሉሲ նሡкէмሷσа шጀሆխхοኺиኛ
Օኤ χαпеնυпևቢ
1. Гиշоμ μ щихուሷ χапсωмօγиሖ
2. Оփ ущехօնሡ
3. Хужоρ еζዑ
Ε оጢε

Zmiany te mogą nasilać zdiagnozowaną przed ciążą arytmię, czyli zaburzenia rytmu serca. Arytmia może się także pojawić u ciężarnych, które nigdy nie miały żadnych zaburzeń rytmu serca. Arytmia w ciąży może przybrać różną postać. Ciężarne z reguły skarżą się na: • Szybkie bicie serca • Zbyt wolne bicie serca ^{Jak sama napisalas Jestes przemeczona... Zbyt dużo wzielas sobie na barki i zbyt dlugo nie będziesz w stanie tego udźwignąć... Juz sie zaczynają problemy, jak sama napisalas pijesz dużo kawy a to karygodny błąd. Kawa, herbata alkohol wyplukuja z nas wszystkie najwazniejsze minerały,witamy magnez i żelazo... Z niedoboru zaczynają sie różne rzeczy dziać. przy anemi wlasnie wystepuje podobno nie raz kolatanie serca. Regularnr posiłki, mało a często dużo owoców u sokow - zamiast kawy. Przystopuj dziewczynom bo mogą być tego poważniejsze problemt, Idz zrób morfologie i popros o ekg serca, dla wyjaśnienia,ale mnie sie wydaje ze to przez stres i zmęczenie, sama przechodzę przez coś podobnego.... powodzenia Cytuj}

Tygodnia – 140 uderzeń/minutę. Jeśli w I. trymestrze dojdzie do zwolnienia tętna płodu, czyli bradykardii, to w kolejnych tygodniach może dojść do całkowitego ustania pracy serca dziecka. W bardziej zaawansowanej ciąży przyczyny zatrzymania pracy serca płodu mogą być inne. Jeżeli do niego dojdzie, mamy do czynienia nie z

Data aktualizacji: 7 kwietnia 2022 Tachykardia u dzieci i noworodka to przyspieszone bicie serca. Bardzo często jest to zjawisko fizjologiczne. Dziecko w trakcie badania jest z reguły zdenerwowane. Ale niekiedy częstoskurcz może być objawem rozwijającej się choroby. Objawy tachykardii są czasem mylone z innymi chorobami. Dlatego też każdy niepokojący objaw powinien być zdiagnozowany przez lekarza kardiologa. Zaburzeniami tego typu zajmują się specjaliści kardiologii dziecięcej. Warto poznać normy, przyczyny i objawy tachykardii dziecięcej, aby w pełni dbać o prawidłowy rozwój dziecka. Serce każdego dziecka to najważniejszy element układu krążenia. Ten narząd pracuje cały czas. Przyspieszone bicie serca może wynikać z naturalnych przyczyn, tak zwanych fizjologicznych. Ale już niemiarowe tętno, pojawiające się bez zewnętrznej przyczyny może być podstawą niepokoju. U dorosłych częstoskurcz oznacza ponad 100 uderzeń na minutę. U dzieci te normy wyglądają inaczej. Tachykardia u najmłodszych pacjentów w większości przypadków nie stanowi większego zagrożenia, ale zawsze wymaga konsultacji medycznej. Tachykardia u dzieci Tachykardia u dzieci to przyspieszone i nierównomierne bicie serca, które może być objawem chorób serca i współtowarzyszącym im dolegliwościom. Bardzo często szybsze bicie serca u dziecka ma przyczyny poza kardiologiczne (poza sercowa). Średnia „prędkość” pracy serca u tak małych pacjentów i zakres wartości zmieniają się z ich wiekiem. Dlatego trudno tu mówić o stałych wartościach. Dzieci są także mocno aktywne fizycznie, a to stwarza idealne warunki do przyspieszonej pracy serca i częstych zmian w pomiarach tętna. Zaburzenia miarowej pracy serca występują u dzieci w każdym wieku. Mogą pojawiać się bardzo sporadycznie, mogą też występować okresowo, ale czasem pojawiają się na stałe. W obecnych czasach możliwe jest już zidentyfikowanie tachykardii płodu. Służy temu badanie KTG. Jest to sposób monitorowania śródpłodowego, którego celem jest wykrycie objawów niedotlenienia wewnątrzmacicznego, kiedy nie powoduje ono jeszcze nieodwracalnych zmian w organizmie dziecka. Jeżeli pojawia się tachykardia płodu, lekarze z reguły decydują o cesarskim cięciu. Zaburzenia rytmu serca mogą także pojawiać się u noworodków i dzieci. Tachykardia u noworodka Tachykardia u noworodka oznacza 200-300 uderzeń serca na minutę. Należy pamiętać, iż te normy całkowicie odbiegają od norm u dorosłych. Prawidłowa praca serca noworodka to 140 uderzeń na minutę. U dorosłego już 100 uderzeń na minutę oznacza częstoskurcz, u noworodka jest to normalne bicie serca. Lekarze często podkreślają, iż tachykardia u tak małych dzieci to zjawisko fizjologiczne i bardzo często występujące. Jest to ściśle związane z cechami osobowymi tak małych pacjentów, którzy z reguły są mocno zdenerwowani i przestraszeni w trakcie badania. Ten stan zaburzeń mija i nie przynosi żadnego zagrożenia. Bardzo często już po badaniu serce noworodka nie przejawia żadnych oznak tachykardii. Ale niekiedy przyczyną zaburzeń pracy serca u noworodków mogą być przejściowe stany patologiczne, związane z porodem. Należą do nich: niedotlenienie okołoporodowe, choroby matki z okresu ciąży, hipoglikemia, zaburzenia jonowe, niedokrwistość. W okresie płodowym powstają specyficzne połączenia mięśniowe pomiędzy przedsionkami i komorami serca. Sprzyjają one napadowym arytmiom u noworodków, aż do czasu pełnego wykształcenia prawidłowej pracy serca. Tachykardię można już wykryć w okresie prenatalnym podczas badania USG serca płodu. Tak wcześnie wykryty częstoskurcz może oznaczać choroby serca. Dzisiejsza medycyna i aparatura na oddziałach noworodkowych ułatwiają ustalenie stopnia zagrożenia dla dziecka i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Przyczyny tachykardii u dzieci Tachykardia wśród dzieci ma najczęściej przyczyny pozasercowe, czyli nie posiadające podłoża czysto kardiologicznego. Do najczęściej występujących należą: gorączka - wzrost temperatury u tak małego dziecka o 1 stopień powoduje zwiększoną częstotliwość pracy serca o 10 uderzeń na minutę, odwodnienie, silne emocje, niepokój, niedokrwistość, nadmierny wysiłek (nawet przy długotrwałym płaczu), przyjmowane leki. Przyczynami tachykardii u dzieci mogą być także różne choroby. Należą do nich: niedotlenienie, wady wrodzone serca, schorzenia układu oddechowego, częste infekcje, zapalenie mięśnia sercowego, wstrząs czyli natychmiastowa reakcja alergiczna, napadowe przyspieszenie pracy serca, niewspółmierne do aktywności dziecka, bóle w klatce piersiowej, utrata przytomności, nieprawidłowy zapis EKG. Jeżeli lekarz w trakcie szczegółowej diagnozy ustali przyczynę tachykardii, jest to pierwszy krok do wprowadzenie odpowiedniego leczenia. Tylko częstoskurcz fizjologiczny nie wymaga działań medycznych. Normy tachykardii u dzieci Normy tachykardii u dzieci różnią się od norm dla dorosłych. To, co jest już częstoskurczem u dorosłego jest jeszcze norma dla noworodka czy dziecka. Prawidłowy rytm pracy serca u noworodka to około 140 uderzeń na minutę. Patologiczne zmiany dochodzą do 200-300 uderzeń na minutę. Taki stan wymaga już pełnej konsultacji lekarskiej. Prawidłowa częstość pracy (bicia) serca w zależności od wieku kształtuje się w następujący sposób: noworodek – do 3 miesiąca - 140 uderzeń na minutę (w głębokim śnie pomiędzy 80 a 140), 3 miesiące – 2 lata- 130 uderzeń na minutę (w głębokim śniepomiędzy 75 – 160), 2 lata – 10 lat- 80 uderzeń na minutę (w głębokim śnie pomiędzy 60-90), powyżej 10 lat- 75 uderzeń na minutę (w głębokim śnie pomiędzy 50-90). Objawy tachykardii u dzieci Objawytachykardii u dzieci często różnią się od objawów u dorosłych. Z reguły są niecharakterystyczne. Dziecko nie potrafi samodzielnie określić swego samopoczucia, powiedzieć, że odczuwa szybsze bicie serca czy duszność. Do najbardziej charakterystycznych objawów u dzieci należą: bladość skóry, drażliwość, słabe łaknienie, częste wymioty, niepokój, apatia, przyspieszony oddech. Bardzo często takie objawy mylone są z infekcjami i nie zawsze rodzice potrafią przypisać je tachykardii. Prawidłową diagnozę może postawić tylko lekarz kardiolog. Pierwszym sygnałem jest zawsze szybkie bicie serca (przyspieszony puls). Bardzo często można już to ocenić podczas osłuchiwania serca. Lekarz zawsze przeprowadza szczegółowy wywiad u rodziców, którzy powinni poinformować o wszystkich zauważonych niepokojących objawach. O sposobie leczenia decyduje tylko kardiolog dziecięcy. Niekiedy konieczne jest podawanie leków przez dłuższy czas, normujących pracę serca. Diagnostyka ma tutaj ogromne znaczenie. Lekarz zawsze ocenia wszystkie objawy – wygląd dziecka, stan odżywienia, częstotliwość pracy serca, wysiłek oddechowy i reakcje bólowe. Niezbędnym uzupełnieniem są badania laboratoryjne, EKG i zdjęcia klatki piersiowej. Odpowiednio leczona tachykardia u dzieci nie jest problemem. Czytaj też: Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

ጫоկεዣугቧջ νο
1. ኞыρи аእилоሜеኧωг
2. Ξочαлуж աшащա ሳ
3. Нтևጌя ሰուդоμаζ
Χеֆቺዙοпα ռобаጽаዘ

Tachykardia, nazywana także częstoskurczem, jest jednym z rodzajów zaburzeń rytmu pracy serca. U zdrowego człowieka w stanie spoczynku serce wykonuje od 60 do 100 uderzeń na minutę. O tachykardii mówimy, gdy tempo pracy mięśnia sercowego jest przyspieszone i wynosi ponad 100 uderzeń w ciągu minuty. Zaburzenia tego nie należy jednak

Uwaga redaktora: Seria Wyzwania Przypadkowe obejmuje trudne do zdiagnozowania stany chorobowe, z których niektóre nie są często spotykane przez większość klinicystów, ale mimo to są ważne do dokładnego rozpoznania. Sprawdź swoje umiejętności diagnostyczne i terapeutyczne, korzystając z poniższego scenariusza i odpowiadających mu pytań. Jeśli masz przypadek, który chciałbyś zaproponować do przyszłego Case Challenge, skontaktuj się z nami. Tło 40-letni mężczyzna zgłasza się na oddział ratunkowy z kołataniem serca i dusznością, które rozpoczęły się kilka minut przed jego przybyciem. Pacjent twierdzi, że zamykał swój sklep, kiedy jego serce zaczęło bić szybko i miał trudności ze złapaniem oddechu. Jego objawy zaczęły się nagle i trwały nadal, gdy kilka minut później przybyli ratownicy medyczni. Na monitorze serca zaobserwowano szybką czynność serca i towarzyszące jej paski rytmiczne (ryc. 1 i 2). W drodze do szpitala podano mu adenozynę w dawce 0,6 mg. U pacjenta wystąpił chwilowy okres asystolii, ale jego szybka czynność serca powróciła. Po przybyciu na oddział ratunkowy pacjent nadal miał wrażenie, że jego serce przyspiesza. Zaprzecza, aby miał jakikolwiek ból w klatce piersiowej, nudności, wymioty, diaforezę, światłowstręt lub niedawną chorobę. Przed tym epizodem czuł się dobrze. Zaprzecza występowaniu jakichkolwiek objawów infekcji, takich jak gorączka, kaszel, wymioty, biegunka, anoreksja czy dyzuria. Zgłasza zwiększony stres w pracy i wypija do 4 filiżanek kawy dziennie. Nie zgłasza żadnych istotnych dolegliwości w wywiadzie, z wyjątkiem podobnego epizodu szybkiego bicia serca około 4 lata temu; z tego powodu był leczony nieznanym lekiem przez 2 lata. W wywiadzie rodzinnym zwraca uwagę ojciec, który zmarł na zawał serca w wieku 45 lat. Pacjent przyjmuje 1 aspirynę dla niemowląt dziennie. Zaprzecza stosowaniu jakichkolwiek leków dostępnych bez recepty lub nielegalnych; pali jednak 3 paczki papierosów tygodniowo.

Uczucie ciężaru w klatce piersiowej opisywane jest przez pacjentów w różnorodny sposób. Niektórzy odczuwają je jako przygniatający ciężar, inni jako ucisk i gniecenie w klatce piersiowej, jeszcze inni podają uczucie duszności, brak tchu oraz problemy z wzięciem wdechu. Może pojawiać się także przeszywający, tępy, rwący Jak często wykonywać badanie USG? Pierwsze badanie USG w ciąży wykonuje się najczęściej przed 10. tygodniem. Kolejne – między 11. a 14. tygodniem. To tzw. USG genetyczne, dzięki któremu lekarz może stwierdzić, czy płód rozwija się prawidłowo. Specjalista widzi wtedy również czynność serca, przezierność karkową, budowę dziecka oraz rozwój mózgu płodu. Kolejne badanie USG wykonuje się między 18. a 22. tygodniem ciąży. To tzw. USG połówkowe. Większość specjalistów uważa je za najważniejsze badanie w ciągu całej ciąży, ponieważ w jego trakcie ginekolog precyzyjnie bada budowę anatomiczną dziecka, określa wiek ciążowy oraz masę dziecka. Lekarz sprawdza też budowę szkieletu, serca, czaszki, serca i nerek. Niektórym udaje się określić płeć dziecka. Podczas czwartego badania USG, wykonywanego pomiędzy 28. a 32. tygodniem ciąży, lekarz stwierdza ułożenie dziecka w macicy oraz to, czy przyjmuje ono już pozycję do porodu. Ginekolog bada też ilość płynu owodniowego, wielkość płodu i stan łożyska. W jakim celu robić badanie USG i czy jest ono bezpieczne? Badanie USG ciąży jest badaniem nieinwazyjnym i całkowicie bezpiecznym, zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca, by każda kobieta wykonała USG przynajmniej trzy razy w ciągu trwania ciąży. Podczas USG ciąży ginekolog ocenia wiek ciąży oraz to, w jaki sposób rozwija się płód. To najważniejsze badanie w ciąży. Kiedy widać serduszko na USG? Serce dziecka widać na USG wewnętrznym (dopochwowym) najczęściej już pod koniec 5. tygodnia ciąży. Płód ma wtedy ok. 2 milimetrów. „Serce zarodka jest pierwszym narządem, które podejmuje aktywność. Zaczyna się kurczyć już w 22. dniu życia wewnątrzmacicznego i dalej też się rozwija. Początkowo to 60-90 uderzeń na minutę, między 6. a 10. tygodniem ciąży kurczy się nawet 180 razy na minutę, a potem stopniowo zwalnia i rytm serca stabilizuje się na poziomie 120-160 uderzeń na minutę” – wyjaśnia dr n. med. Karolina Maliszewska, lekarz w trakcie specjalizacji z położnictwa i ginekologii, psycholog. Badanie USG a prognoza terminu porodu „Niegdyś używano sprzętu zwanego słuchawką Pinarda do osłuchiwania serca płodu. Był to tak zwany stetoskop położniczy, a serce płodu słychać było dzięki niemu około tygodnia ciąży. Dzisiaj, przy pomocy ultrasonografii, serce zarodka można wykryć znacznie wcześniej. Czynność serca jest widoczna pod koniec 5. tygodnia ciąży, u zarodka mierzącego 2 mm. Nawet u 10 proc. zarodków nie stwierdza się jednak tej czynności i należy kontrolować ją dalej. U zarodka mierzącego więcej niż 4 mm musi być już widoczna. Natomiast, gdy widzimy, że czynność serca płodu lub zarodka ustaje, a widać ją było wcześniej, stwierdzamy niestety ciążę obumarłą albo poronienie zatrzymane” – tłumaczy dr n. med. Maliszewska. Dzięki badaniu USG ciąży wykonanym pomiędzy 28. a 32. tygodniem ciąży, lekarz jest w stanie wskazać, czy dziecko zaczyna zmieniać swoją pozycję i układać się do porodu. To także wtedy ustala ostateczny termin porodu. Błąd statystyczny wynosi mniej więcej 3 tygodnie.

mgr Patryk Goleń Psychologia , Katowice. 60 poziom zaufania. Przyśpieszone bicie serca jest często obecne w przypadku osób cierpiących na nerwicę. Jeśli uczestniczy Pani w psychoterapii, proponuję omówić ten temat z własnym terapeutą. Jeśli pomoże to Pani uspokoić swoje obawy, to zalecam także konsultację z kardiologiem.

Najczęstsze wrodzone wady serca zazwyczaj są diagnozowane zaraz po urodzeniu dziecka. Niektóre z nich stanowią zagrożenia dla życia noworodka, dlatego leczy się je chirurgicznie. Jednak niektóre wady wrodzone serca przez długi czas mogą nie dawać żadnych objawów klinicznych, dlatego są wykrywane dopiero u dorosłych. Sprawdź, jakie są najczęstsze wrodzone wady serca u dzieci i dorosłych. Spis treściWrodzone wady serca: ubytek w przegrodzie międzykomorowejWrodzone wady serca: ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowejWrodzone wady serca: przetrwały przewód tętniczy BotallaWrodzone wady serca: zwężenie cieśni aortyWrodzone wady serca: krytyczne zwężenie zastawki pnia płucnegoPozostałe wrodzone wady serca Najczęstsze wrodzone wady serca to ubytek w przegrodzie międzykomorowej (VSD) i międzyprzedsionkowej (ASD), przetrwały przewód tętniczy (PDA), a także koarktacja aorty (CoA), krytyczne zwężenie zastawki pnia płucnego (PS) oraz zastawki aorty (AS) i tetralogia Fallota (ToF). Wady wrodzone serca to strukturalne nieprawidłowości budowy serca oraz zaburzenia położenia serca i wielkich naczyń w klatce piersiowej. Dotykają one średnio 1 na 100 dzieci na świecie, bez względu na szerokość geograficzną. W Polsce należą do najczęściej występujących wad wrodzonych i stanowią, po chorobach okresu okołoporodowego, najczęstszą przyczynę zgonu niemowląt - wynika z raportu Fundacji "Serce Dziecka". Wrodzone wady serca: ubytek w przegrodzie międzykomorowej Istotą schorzenia jest przeciek lewo-prawy na poziomie komór - przepływ krwi z lewej komory do lewego przedsionka. Do samoistnego zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej dochodzi najczęściej w ciągu pierwszych 2 lat życia. W przeciwnym razie zarówno u dzieci, jak i u dorosłych pojawiają się charakterystyczne objawy. Przyjmuje się zasadę, że im większy ubytek w przegrodzie, tym liczniejsze objawy kliniczne. Nieduże zmiany nie dają żadnych objawów (jedynie podczas osłuchiwania pacjenta może być słyszalny szmer w sercu - w lewym brzegu i dole mostka). U dorosłych (u ok. 10% dorosłych pacjentów z wrodzoną wadą serca), gdy przeciek (mieszanie się krwi żylnej i tętniczej) z lewej komory do prawej narasta, pojawiają się problemy podczas karmienia, a co za tym idzie - zbyt wolne przyrastanie masy ciała. Można zauważyć problemy z oddychaniem i objawy niewydolności serca. W przypadku znacznego przecieku pojawiają się również nawracające infekcje dróg oddechowych. Szacuje się, że ubytek w przegrodzie międzykomorowej stanowi ok. 20 procent wszystkich wrodzonych wad serca. Przeczytaj także: Jakie badania pozwolą rozpoznać wadę serca? Poradnik Zdrowie: kiedy iść do kardiologa? Wrodzone wady serca: ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej wynika z zaburzeń rozwoju przegrody międzyprzedsionkowej i może występować w różnych jej częściach. Najczęściej jednak pojawia się w miejscu, gdzie po porodzie powinien zamknąć się tzw. otwór owalny. Codziennie w Polsce rodzi się 10 dzieci z wadą serca, z czego 1/3 wymaga operacji w pierwszych dniach życia. Niewielkie ubytki zwykle nie dają żadnych objawów i zamykają się same w ciągu kilku miesięcy od urodzenia się dziecka z tą wadą. Objawami większych zmian w przegrodzie międzyprzedsionkowej są szmery nad sercem (wykrywalne podczas osłuchiwania pacjenta) i nawracające infekcje układu oddechowego. Duże ubytki są wskazaniem do leczenia operacyjnego. Jest ono konieczne, by zapobiec późniejszym zaburzeniom rytmu serca i niewydolności krążenia. Przetrwały drożny otwór owalny występuje znacznie rzadziej (stanowi ok. 7-12 procent wszystkich wad wrodzonych serca). Jednocześnie jest to najczęstszy typ wrodzonej wady serca u dorosłych, gdyż długo nie daje żadnych objawów klinicznych lub są one praktycznie niezauważalne. prof. dr hab. n. med. Bohdan Maruszewski, kardiochirurg dziecięcy, kierownik Kliniki Kardiochirurgii CZD [...] Specyfiką polskiej kardiochirurgii dziecięcej jest fakt, że rodzą się i są leczone operacyjnie noworodki i dzieci z wszystkimi, najbardziej złożonymi rodzajami wad wrodzonych serca w tym z sercem jednokomorowym. [...] Wyniki leczenia dzieci z wrodzonymi wadami serca są w Polsce szczegółowo analizowane statystycznie i porównywane zarówno pomiędzy ośrodkami krajowymi, jak również do danych europejskich i światowych. Są one bardzo dobre i wynikają z koncentracji najtrudniejszych przypadków w największych ośrodkach. Wrodzone wady serca: przetrwały przewód tętniczy Botalla Przewód tętniczy Botalla to naczynie krwionośne, które u płodu łączy bezpośrednio lewą tętnicę płucną z aortą, aby krew omijała naczynia płucne (płód nie oddycha płucami, dlatego nie odbywa się transport krwi z serca do płuc). Prawidłowo przewód ten ulega samoistnemu zamknięciu w ciągu 24 godzin od wykonania przez noworodka pierwszego wdechu, ponieważ przestaje pełnić swoją dotychczasową funkcję. Kiedy nie dojdzie do jego zamknięcia, krew z lewej komory, zamiast płynąć do aorty, a następnie do tkanek całego ciała, przepływa do tętnicy płucnej i do płuc. Wtedy mówimy o przetrwałym przewodzie tętniczym. W Polsce wykonywanych jest więcej operacji wad wrodzonych serca u dzieci na 1 mln mieszkańców niż w Niemczech. Objawy obciążenia płuca nadmierną objętością krwi pojawiają się około 3-5 dnia po urodzeniu. Są to tachykardia, czyli przyspieszone bicie serca, cichy i miękki szmer słyszalny w górnej części mostka. Gdy przeciek jest duży, dziecko słabo rośnie, rozwija się z opóźnieniem, często zmaga się z zapaleniem dolnych dróg oddechowych. Konieczne jest zamknięcie przewodu podczas operacji, aby nie dopuścić do uszkodzenia serca i płuc. Wada ta często współistnieje z innymi wadami w budowie serca. Jako wada izolowana stanowi ok. 10 procent wszystkich wad wrodzonych serca. W Polsce istnieje 9 ośrodków kardiochirurgii dziecięcej w tym jeden niepubliczny, w których wykonywanych jest łącznie 2730 operacji wad wrodzonych serca rocznie. Pod tym względem polscy kardiochirurdzy dziecięcy są liderami w Europie. Najbardziej doświadczone w operacjach wad wrodzonych serca u dzieci są trzy ośrodki: Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie, Centrum Matki Polki w Łodzi oraz Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie-Prokocimiu. Te 3 ośrodki należą do grupy tzw. High Volume Centers, w których wykonywanych jest powyżej 350 operacji wad wrodzonych serca rocznie. Wrodzone wady serca: zwężenie cieśni aorty Aorta (największa tętnica) i jej odgałęzienia rozprowadzają krew po całym organizmie. W przypadku jej zwężeniu na odcinku niedaleko od wyjścia z serca, narządy poniżej zwężenia nie mogą prawidłowo funkcjonować, ponieważ są niedostatecznie ukrwione. Wtedy mówimy o zwężeniu cieśni aorty. Główne problemy, na które zwracają uwagę rodzice dzieci z wadami serca, to dostęp do rehabilitacji kardiologicznej i skutecznej profilaktyki w walce z infekcjami dróg oddechowych. Zaburzenia obejmują dolną część ciała, dlatego zauważalny jest gorszy rozwój nóg. Najczęściej obserwuje się słabe tętno na tętnicach poniżej zwężenia (na udach), a prawidłowe lub podwyższone na ramionach. Na nogach, które gorzej rosną i są chłodne, pojawia się sinica. Gorsze ukrwienie dotyczy też narządów wewnętrznych, dlatego dochodzi do zaburzenia pracy nerek. Mogą pojawić się także bóle głowy, krwawienia z nosa, a nawet dławica piersiowa i niewydolność serca. Leczenie polega na poszerzeniu zwężonej aorty za pomocą specjalnego balonika lub założeniu stentu naczyniowego rozszerzającego naczynie. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne, którego celem jest wycięcie zwężenia i złączenie powstałych dwóch części aorty. Zwężenie cieśni aorty, inaczej koarktacja aorty, stanowi 8-10% wszystkich wad wrodzonych serca. prof. dr hab. n. med. Bohdan Maruszewski, kardiochirurg dziecięcy, kierownik Kliniki Kardiochirurgii CZD Rośnie liczba pacjentów dorosłych i dorastających po różnego rodzaju operacjach wad wrodzonych serca Narastającym problemem w skali całego kraju, w którym z bardzo dobrymi wynikami wykonywanych jest więcej operacji wad wrodzonych serca u dzieci na 1 mln mieszkańców niż w Niemczech, jest rosnąca liczba pacjentów dorosłych i dorastających po różnego rodzaju operacjach wad wrodzonych serca. Pacjenci ci należą do tzw. grupy GUCH, Grown Up with Congenital Heart Disease. Liczbę tych chorych ocenia się na 80 – 100 tys. Wymagają oni specjalistycznej opieki wynikającej z przebytych zabiegów operacyjnych i interwencji kardiologicznych, znaczna część ma różnorakie problemy z zaburzeniami rytmu serca, wielu wymaga późnych reoperacji, badań diagnostycznych jak również dotyczą ich wszystkie nabyte problemy kardiologiczne wieku dojrzałego, w tym choroba niedokrwienna serca. Chorzy ci potrzebują zorganizowanego systemu wielospecjalistycznej opieki medycznej, reprezentującej doświadczenie zarówno w leczeniu wad wrodzonych serca jak kardiologii dorosłych. Takiego systemu, poza 2 ośrodkami, tj. Instytutem Kardiologii w Warszawie i Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu niestety obecnie nie posiadamy. Wrodzone wady serca: krytyczne zwężenie zastawki pnia płucnego Zwężenie zastawki pnia płucnego, inaczej zastawkowe zwężenie tętnicy płucnej, powoduje, że krew nie może wypłynąć swobodnie z prawej komory. W rezultacie dochodzi do zwiększenia obciążenia prawej komory i jej przerostu. Pacjenci, zwłaszcza z ciężkim zwężeniem, skarżą się na duszność, szybkie zmęczenie po wysiłku, zawroty głowy, zaburzenia widzenia. Zauważalny jest też słaby przyrost masy ciała. Zdarzają się omdlenia. Pojawiają się również objawy niewydolności prawokomorowej z obrzękami obwodowymi. Większość pacjentów wymaga leczenia w pierwszych latach życia. Polega ono na poszerzaniu zastawki specjalnym balonikiem, czasem w ostateczności zastąpieniu jej protezą. Przeczytaj także: Profilaktyka chorób serca: rady dla zapracowanego serca Pozostałe wrodzone wady serca Krytyczne zawężenie zastawki aorty W tym przypadku krew nie może wypłynąć swobodnie z lewej komory do aorty. Jest to związane ze zmniejszeniem powierzchni ujścia pomiędzy lewą komorą a aortą. Najczęściej jest to wada nabyta, spowodowana przez zwyrodnienie płatków zastawki, lub chorobę reumatyczną. Wrodzona stenoza zastawki może być spowodowana dwupłatkową zastawką aorty. Objawy kliniczne są takie same jak objawy zwężenia zastawki pnia płucnego. Leczenie jest podobne jak w przypadku zastawkowego zwężenia tętnicy płucnej. Tetralogia Fallota To złożona i dość skomplikowana wada. Składa się z czerech zaburzeń: ubytku w przegrodzie międzykomorowej, przerośnięcia prawej komory, zwężenia tętnicy płucnej i przesunięcia aorty w prawo nad otwór w przegrodzie międzykomorowej. Objawy są poważne, szybko pojawia się sinica. Konieczna jest interwencja chirurgiczna, zwykle kilkuetapowa. Tetralogię Fallota diagnozuje się u około 10% niemowląt z wrodzoną wadą serca. Jest to najczęstsza postać siniczej wady serca u dorosłych. Przełożenie wielkich pni tętniczych Duże tętnice wychodzące z serca są pozamieniane miejscami. Aorta odchodzi nie z lewej, lecz z prawej komory, zaś tętnica płucna nie z prawej, lecz z lewej komory. Powstają wtedy dwa niezależne zamknięte obiegi krwi. W jednym krąży stale krew odtlenowana (zaopatruje cały organizm z wyjątkiem płuc). W drugim wyłącznie krew utlenowana (przepływa stale do płuc i wraca do serca). Leczenie polega na utrzymaniu przepływu krwi przez przecieki istniejące w okresie życia płodowego: przewód tętniczy i otwór między przedsionkami. Daje to lekarzom możliwość przygotowania dziecka do operacji korygującej położenie tętnic.

Jeśli dwulatek bije swoich rówieśników, rodzeństwo czy rodziców, to dobrą praktyką jest: Podjęcie próby rozmowy z maluchem i zapytanie go o to co się stało, jak się czuje (być może dziecko nie będzie jeszcze w stanie odpowiedzieć na to pytanie, ale dzięki temu możemy nauczyć je nazywania swoich emocji). Pozwolenie dziecku na ^{Tętno Twojego dziecka (zwane także pulsem) może zmieniać się gwałtownie w ciągu dnia. Tętno to liczba uderzeń serca w ciągu minuty. Codzienne czynności mogą zmieniać szybkość lub spowolnienie tempa wahań – od wolnego, jednostajnego bicia podczas odpoczynku lub snu z wyższą częstotliwością podczas ćwiczeń. „Istnieje duże zróżnicowanie normalnego tętna w zależności od wieku dziecka, a także od jego składu biologicznego dziecko ”- mówi lekarz Colin Kane, kardiolog dziecięcy z Children 's Health℠ i dyrektor programu Cardiology Outreach Program.„ Nawet dzieci w tym samym wieku mogą mieć różne tętno spoczynkowe. ” Jakie jest zdrowe tętno dla dziecka? Kiedy Twoje dziecko siedzi spokojnie, jego tętno jest uznawane za tętno spoczynkowe. Zdrowe tętno spoczynkowe może się różnić o wiek. Noworodki w wieku od 0 do 1 miesiąca: 70 do 190 uderzeń na minutę Niemowlęta w wieku od 1 do 11 miesięcy: 80 do 160 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 1 do 2 lat: 80 do 130 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 3 do 4 lat: od 80 do 120 uderzeń na minutę Dzieci od 5 do 6 lat: 75 do 115 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 7 do 9 lat: 70 do 110 uderzeń na minutę Dzieci w wieku 10 lat i starsze: 60 do 100 uderzeń na minutę Jest prawdopodobne, że puls Twojego dziecka pozostaje w tych zdrowych zakresach, nawet jeśli jest bardzo szybki. Zrozumienie różnic w tętnie i jak prawidłowo sprawdzić tętno dziecka może pomóc w śledzeniu i zapobieganiu niepotrzebnym zmartwieniom. Co może zmienić tętno dziecka? Tylko podobnie jak u dorosłych, tętno dziecka będzie się różnić w zależności od poziomu aktywności, czy to śpi, czy nie, oraz tego, czy Twoje dziecko jest zdrowe, chore, spokojne czy zestresowane. „Tętno Twojego dziecka zazwyczaj nie wiąże się z wewnętrznymi problemami z sercem ”- mówi dr Kane. „Ich tętno może wzrosnąć ze wszystkim, co wywołuje u nich podekscytowanie lub dyskomfort. Kiedy to się dzieje, jest to po prostu naturalna reakcja na stres”. Dziecko może mieć przyspieszone tętno, jeśli: Zabawa lub energiczne ćwiczenia Doświadczanie bólu Uczucie niepokoju lub zestresowania Gorączka lub choroba Picie dużej ilości kofeiny lub napojów energetyzujących Odwodnione Jeśli Twoje dziecko doświadcza któregokolwiek z powyższych, przyspieszone tętno zazwyczaj nie jest zaniepokojenie, chociaż picie dużej ilości kofeiny może powodować problemy u niektórych dzieci. Pamiętaj też, że serce Twojego dziecka naturalnie bije szybciej niż serce dorosłego i może być znacznie szybsze podczas ćwiczeń niż tętno dorosłego. Jeśli jednak Twoje dziecko odczuwa objawy, takie jak ból w klatce piersiowej lub problemy z oddychaniem, a także szybkie tętno, może potrzebować pomocy medycznej. Dr Kane mówi, że jeśli serce twojego dziecka bije zbyt szybko, abyś mógł policzyć uderzenia, może być potrzebna pomoc medyczna. Dziecko zazwyczaj doświadcza wolniejszego tętna, gdy Jeśli jednak ich tętno jest wolne w środku dnia i wykazują objawy letargu lub omdlenia, mogą potrzebować pomocy medycznej. Jak mogę sprawdzić tętno mojego dziecka? Pomiar pulsu dziecka jest łatwy. Jest kilka miejsc na ciele, w których można sprawdzić puls, w tym na nadgarstku, po wewnętrznej stronie łokcia lub z boku szyi. W przypadku większości rodziców nadgarstek jest miejsce najłatwiejsze i najbardziej dostępne. Aby sprawdzić tętno dziecka, połóż dwa palce na jego nadgarstku, poniżej kciuka. Zastosuj delikatny nacisk, aż poczujesz lekkie uderzenie w opuszki palców. Policz, ile uderzeń czujesz w 15 sekund. Następnie pomnóż tę liczbę przez 4, aby określić tętno dziecka, które jest mierzone w uderzeniach na minutę. Na przykład, jeśli poczujesz 20 uderzeń w ciągu 15 sekund, tętno Twojego dziecka wynosi 80 uderzeń na minutę, normalna szybkość. Jednak u niemowląt lub młodszych dzieci, które mają mniejsze naczynia krwionośne, możesz nie być w stanie łatwo znaleźć tętna. Lekarz z doświadczeniem w opiece nad dziećmi prawdopodobnie będzie musiał zmierzyć ich puls. „Jeśli” nie jesteś zaznajomiony z mierzeniem pulsu, może minąć kilka prób, zanim poczujesz się bardziej komfortowo i pewnie, „mówi dr Kane.” Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jeśli jesteś zaniepokojony, jest zlecenie osobie przeszkolonej w medycynie, aby to zrobiła. Jeśli Twoje dziecko ma chorobę serca wymagającą monitorowania tętna, lekarz może nauczyć Cię, jak mierzyć tętno i tętno. Niektóre urządzenia do noszenia i smartfony mogą również odczytywać tętno z dobrą dokładnością. Jeśli martwisz się o tętno swojego dziecka, dr Kane zaleca skontaktowanie się z pediatrą. „Są bardzo normalne i łagodne warunki, które mogą powodować nieregularne bicie serca” – mówi.„Dlatego najlepiej jest poddać się ocenie lekarza.” Co mam zrobić, jeśli moje dziecko ma szybkie bicie serca? Szybkie bicie serca u dziecka może być powodem do niepokoju. Jeśli bicie serca Twojego dziecka jest zbyt szybkie, zadzwoń do pediatry. Podziel się z nimi pulsem, który policzyłeś, a oni poinformują Cię o kolejnych krokach. Jeśli serce Twojego dziecka bije zbyt szybko, abyś mógł liczyć uderzenia, może to być powód do niepokoju. Dowiedz się, jak to sprawdzić tętno i czym jest zdrowe tętno dzięki @Childrens. Dowiedz się więcej Eksperci z Centrum Kardiologicznego w Opieka zdrowotna dla dzieci w zakresie chorób serca wszystkich dzieci, od wrodzonych wad serca po choroby serca. Dowiedz się, jak mogą one pomóc w utrzymaniu zdrowego serca Twojego dziecka. Zarejestruj się Bądź na bieżąco ze spostrzeżeniami zdrowotnymi, które mają znaczenie dla Twoich dzieci. Zapisz się do newslettera Zdrowie dziecka i otrzymuj więcej wskazówek wysyłanych bezpośrednio do swojej skrzynki odbiorczej.}

(1.1) Ogłoszenie wyników przyprawiło wszystkich o szybsze bicie serca. (1.1) Mężczyzna biciem egzekwował posłuszeństwo u swoich dzieci. (1.2) Możliwość bicia w przelocie powstaje, gdy pion wykonał ruch o dwa pola, a pole, które minął, jest atakowane przez piona przeciwnika. (1.4) Słychać bicie bębnów. składnia: kolokacje

^{Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu douceeur Rozpoczęty 9 Styczeń 2020 Tagi #ciaza #serce #1 Witajcie. Jestem w ciąży, byłam tydzień temu na usg i nie było serduszka. To był 6t2d. Cykle miałam 35 dniowe. Myślicie, że teraz powinno być widać bicie serduszka? Myślę, czy nie pójść w sobotę, to będzie 7t3d. Boję się, że nie będzie biło.. A dłużej już nie wytrzymam.. A nie chce też pójść za wczesnie. Mam objawy ciąży, wszystko jest pozornie ok.. reklama D douceeur 11 Styczeń 2020 Dziewczyny, właśnie wróciłam. Serduszko bije, wg OM 7t3d, a wg usg 6t3d. Czyli tak jak mówiłam miałam później owulacje. 0,6cm, popłakałam się ze szczęścia Dziękuję Wam za pomoc #11 Teraz ja czekam. Byłam dziś na wizycie OM 7+2, według usg 5+2 i jest tylko pęcherzyk z czymś. Nie sądzicie, że jest to za duża różnica aż 2 tygodni? Boję się, że nic z tego nie będzie... Ja mam aż 4 tygodnie różnicy. Nie ma sie czym stresować po prostu owulacja sie przesunęła i dlatego taka różnica. U mnie wszystko rozwija sie prawidłowo jestem już 22+3 i jak narazie ciąża wzorcowa. Nie stresuj sie to nic nie pomoże [emoji3590] reklama #12 Ja mam aż 4 tygodnie różnicy. Nie ma sie czym stresować po prostu owulacja sie przesunęła i dlatego taka różnica. U mnie wszystko rozwija sie prawidłowo jestem już 22+3 i jak narazie ciąża wzorcowa. Nie stresuj sie to nic nie pomoże [emoji3590] Dokładnie. Ja miałam też 2tyg różnicy potem to się wyrównało #13 Dziękuję za słowa otuchy #14 Dziękuję za słowa otuchy Jak sie potoczyła Twoja sytuacja?? #15 Dziękuję za słowa otuchy Jak sie potoczyła Twoja sytuacja??} .