Parodontoza (paradontoza, przyzębica) atakuje podstępnie. Zapalenie przyzębia przez długi czas nie daje o sobie znać. Nieleczona prowadzi do utraty zębów. Na paradontozę choruje ponad 10 proc. ludzi na świecie, w Polsce - około 70 proc. Wynika to z faktu, że zaledwie 1/3 z nas wie, jakie są przyczyny parodontozy i jak się jej ustrzec, a przede wszystkim, że można ją skutecznie leczyć. Parodontoza (paradontoza, przyzębica) atakuje podstępnie. Zapalenie przyzębia przez długi czas nie daje o sobie znać. Spis treściParadontoza: przyczynyParadontoza - sprzyja jej kamień nazębnyParodontoza u dzieciParodontoza - niepokojące objawySkuteczne leczenie parodontozyProste sposoby na stany zapalne dziąseł i parodontozę Parodontoza, inaczej przyzębica, obrosła wieloma mitami. Najbardziej rozpowszechniło się przekonanie, że paradontoza jest uwarunkowana genetycznie, a walka z nią zawsze okazuje się bezskuteczna. Paradontoza: przyczyny Parodontoza powstaje w wyniku długotrwałego procesu zapalnego wywołanego przez drobnoustroje chorobotwórcze, które w naturalny sposób gromadzą się w miejscu zetknięcia dziąseł z zębami. Osad (zwany fachowo płytką nazębną) zawiera przede wszystkim florę bakteryjną i resztki pokarmu. Jeżeli nie jest regularnie usuwany, szybko zmienia się w kamień nazębny. Kamień najpierw twardnieje (mineralizuje się) przy krawędzi dziąsła, a później „schodzi” coraz bliżej korzenia, wbijając się pod tkankę miękką. Nieustannie drażni dziąsła, powodując obrzęk i ból. Z czasem coraz bardziej uciska miękką tkankę dziąsła, a ona obkurcza się, cofając przed kamieniem. Jeżeli ten proces nie zostanie w porę zahamowany, tkanki mocujące zęby w kości szczęki (tj. ozębna wraz z więzadłami przyzębnymi i kością wyrostka zębodołowego) ulegną uszkodzeniu, a potem zniszczeniu. Odsłonią się szyjki zębowe (ten etap łatwo rozpoznać, ponieważ odkryte szyjki są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury, a także na słodkie albo kwaśne pokarmy). Zęby są wtedy dość luźno osadzone w szczęce i mogą wypadać. Paradontoza - sprzyja jej kamień nazębny W zasadzie nikomu nie udaje się czyścić zębów tak dokładnie, aby zapobiec powstawaniu złogów kamienia. Może go usunąć jedynie dentysta za pomocą specjalistycznego sprzętu. Zabiegowi temu, w zależności od potrzeb, powinniśmy się poddawać 2-4 razy w roku. Przy okazji lekarz wymieni plomby, zwłaszcza jeśli zdążyły się ukruszyć czy obluzować, naprawi lub zmieni protezy zębowe. Jedna z przyczyn paradontozy to niedobór koenzymu Q10 w komórkach błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł. Niedobór ten nasila się z wiekiem. Nie jest prawdą, że na parodontozę cierpią jedynie ludzie starsi. Z badań epidemiologicznych przeprowadzonych w Polsce przez prof. Zbigniewa Jańczuka, periodontologa (specjalistę chorób przyzębia) ze Szczecina wynika, że 5 -5 proc. ludzi w wieku 35-44 lat ma po 2-4 kieszonki dziąsłowe, które wymagają leczenia, a także odtworzenia ubytków kostnych. Osoby w wieku 45-69 lat mają o kilka kieszonek więcej. Ale także u osiemnastolatków obserwuje się ostre procesy zapalne, które mogą prowadzić do utraty zębów. Parodontoza u dzieci Według badań prowadzonych w wybranych polskich miastach, kłopoty z przyzębiem ma 50 i aż 75 proc. 12 latków. - Rodzice czasem się dziwią: paradontoza u dziecka? Jak to możliwe? – niestety, możliwe. Chociaż większość dzieci nie jest podatna na typową paradontozę i schorzenia przyzębia u dzieci występują zdecydowanie rzadziej niż u dorosłych, to z kolei mają bardziej gwałtowny oraz szybki przebieg - mówi lek. stom. Monika Stachowicz, periodontolog z Centrum Leczenia i Profilaktyki Paradontozy Periodent w Warszawie, organizator akcji profilaktycznej „Stop paradontozie”. - To genetyczne rodzaje paradontozy i często wymagają leczenia antybiotykami lub zabiegów chirurgicznych. Są wśród nich zapalenie dziąseł oraz agresywne zapalenie przyzębia – wyjaśnia ekspert. Według American Academy of Periodontology, zapalenie dziąseł (gingivitis) o różnym nasileniu jest niemal powszechnym objawem u dzieci i młodzieży. Szczególnie często występuje u nastolatków. Dlaczego? Sprzyjają temu zmiany hormonalne związane z okresem dojrzewania, przez co tkanki miękkie są bardziej podatne na stany zapalne. Agresywne zapalenie przyzębia (aggressive periodontitis) nazywana niegdyś młodzieńczym zapaleniem przyzębia, dotyczy ludzi młodych przed 25. rokiem życia, w tym również dzieci i nastolatków. Postępuje szybko, charakteryzuje się niewielką ilości płytki i kamienia nazębnego u pacjenta oraz znaczną utratą kości wyrostka zębodołowego (zanik kości), co w konsekwencji może prowadzić do rozchwiania i wczesnej utraty zębów. Przyczyną są tu zaburzenia immunologiczne w odpowiedzi na czynnik infekcyjny. Dodatkowo przebieg schorzenia mogą modyfikować geny, zła higiena jamy ustnej, a także choroby ogólnoustrojowe występujące u dziecka np. cukrzyca, białaczka lub zespół Downa. Agresywne zapalenie przyzębia dzieli się z kolei na zlokalizowane i uogólnione. Zlokalizowane agresywne zapalenie przyzębia występuje miejscowo zazwyczaj w wieku dojrzewania i dotyczy najczęściej szóstek oraz siekaczy. Uogólnione agresywne zapalenia przyzębia dotyczy większej ilości zębów. Młodzi pacjenci ze zdiagnozowanym agresywnym zapaleniem przyzębia to grypa szczególnego ryzyka. Jeśli rodzic odpowiednio wcześnie nie zgłosi się z dzieckiem do stomatologa, może dojść do utraty zębów stałych. Taki pacjent musi się również znajdować pod stałą opieką periodontologa przez całe życie. Rozwojowi paradontozy sprzyjają niektóre czynniki genetyczne i choroby (takie jak cukrzyca czy AIDS), palenie papierosów oraz źle dopasowane protezy, ubytki próchnicowe, wady zgryzu, źle założone wypełnienia. Bywa ona również skutkiem zaburzeń hormonalnych, ciąży, przyjmowania niektórych leków ( przeciwpadaczkowych, immunosupresyjnych, przeciw nadciśnieniu tętniczemu, białaczkom, miejscowym uczuleniom lub zatruciu metalami ciężkimi). Jednak wszystkie te przyczyny stanowią zaledwie 1 proc. Pozostałe 99 proc. wszelkich chorób przyzębia to efekt niedostatecznej higieny jamy ustnej! Parodontoza - niepokojące objawy dziąsła są zaczerwienione i obrzmiałe, swędzą lub bolą krwawienie dziąseł - występuje podczas szczotkowania, nitkowania, a nawet jedzenia twardych produktów. Dziąsła cofają się, odsłaniając szyjki zębowe, czemu towarzyszy nadwrażliwość na ciepłe i zimne pokarmy lub napoje zęby zaczynają się chwiać. oddech ma nieprzyjemną woń Zawstydzająca statystyka dotycząca zębów i parodontozy 95 proc. dorosłych Polaków cierpi z powodu próchnicy zębów. Tylko połowa osiemnastolatków ma wszystkie zęby. Co 10 osoba w kraju regularnie stosuje pasty do zębów, gumy do żucia i inne akcesoria, które mogą uchronić przed próchnicą, chorobami przyzębia i najgroźniejszą z nich - parodontozą. Choć od wynalezienia szczoteczki do zębów minęło już 500 lat, nie dla każdego jest ona artykułem pierwszej potrzeby. Skuteczne leczenie parodontozy Choroby przyzębia nie zawsze można wyleczyć u stomatologa. Czasem sprawy musi wziąć w swoje ręce chirurg. Staje się to konieczne z chwilą, gdy stan zapalny dziąseł obejmie głębokie tkanki przyzębia. Celem leczenia chirurgicznego jest usunięcie tkanek zmienionych przez chorobę oraz ich naprawa lub odtworzenie. Periodontolog ma do swej dyspozycji kilka metod leczniczych, dokoronowe przemieszczanie tkanek, sterowane odtwarzanie tkanek za pomocą wszczepialnych błon zaporowych, wszczepów kostnych (z kości ludzkiej lub zwierzęcej) i bioszkieł naturalnych lub syntetycznych. W leczniczych procesach naprawczych powstaje nowa tkanka, która jest kopią tkanki naturalnej, zarówno pod względem budowy, jak i pełnionych funkcji. Najważniejsze jest odbudowanie funkcji przyczepu, czyli więzadeł przyzębnych. Gdy uszkodzenia ozębnej i więzadeł przyzębnych oraz kości wyrostka zębodołowego są głębokie, nadzieję na wyleczenie daje nowoczesny preparat emdogain, zawierający białka szkliwa, tzw. białka hydrofobowe, które stymulują odtwarzanie tkanek. Lek wyprodukowano po wieloletnich badaniach. Zawiera on tzw. amelogeniny - białka uzyskane z zawiązków zębów prosiąt (zawiązki te mają budowę identyczną jak u człowieka). Amelogeniny odgrywają ważną rolę w procesie kształtowania się zębów i ich ochrony, ale są produkowane przez ludzki organizm tylko w okresie życia płodowego. Z badań przeprowadzonych w wielu klinikach na świecie wiadomo, że preparat pobudza wszystkie typy komórek odpowiedzialnych za odtwarzanie tkanek przyzębia. W 80 proc. przypadków po zastosowaniu preparatu uzyskano pełną regenerację tych tkanek. Również przy likwidowaniu kieszonek przyzębnych (o głębokości powyżej 6 mm), którym towarzyszy pionowy zanik kości (szczeliny w zębie), efekty są bardzo dobre. Jego stosowanie uznano za najprostszą dla pacjenta i lekarza metodę leczenia chorób przyzębia. Przed wykonaniem zabiegu konieczny jest rentgen (najlepiej pantomogram, czyli panoramiczne zdjęcie obu szczęk), który uwidoczni wszystkie zmiany i ubytki kostne. Wcześniej trzeba dokładnie wyleczyć stany zapalne w jamie ustnej i starannie usunąć płytkę bakteryjną oraz kamień naddziąsłowy i poddziąsłowy. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Nacina się dziąsło i odchyla jego płat. Aby dostać się do powierzchni korzenia, należy usunąć zmienione procesem zapalnym tkanki cementu korzenia i ozębnej. Kolejny etap zabiegu to usunięcie specjalnym wytrawiaczem tzw. warstwy mazistej tworzącej się na powierzchni cementu korzenia. Na dokładnie oczyszczoną i wytrawioną powierzchnię korzenia nanosi się preparat. Zacząć trzeba od dna ubytku. Nadmiar leku zostaje „wyciśnięty” podczas przyszywania płatów dziąseł. Proces leczniczy rozpoczyna się niemal natychmiast po zakończeniu zabiegu. Nie czuje się bólu, nie ma obrzęku, a rany zazwyczaj goją się szybko. Szwy usuwa się po 1-3 tygodniach. Przez 3-6 tygodni pacjent powinien płukać usta roztworem antyseptycznego preparatu, który zaleci lekarz. Zęby w leczonej okolicy mogą być delikatnie szczotkowane po 3 tygodniach, a czyszczenie przestrzeni międzyzębowych rozpoczyna się po 6 tygodniach. Zanim zęby osiągną pożądaną stabilność, trzeba się powstrzymać od jedzenia twardych pokarmów, np. jabłek, marchewki, sucharków. Po pół roku od przeprowadzenia zabiegu na zdjęciu rentgenowskim wyraźnie widać nowy przyczep zęba zbudowany z cementu korzeniowego, więzadeł zębodołowych oraz kości wyrostka zębodołowego. Koszt zabiegu - w zależności od gabinetu, w którym jest wykonywany oraz rozmiarów zniszczeń przyzębia - wynosi od 1000 do 1500 zł za jeden ząb, co w porównaniu z wykonaniem dobrej protezy nie jest dużym wydatkiem. Najważniejsze, że można skutecznie wyleczyć paradontozę i na wiele lat zachować własne zęby. Leczenie parodontozy w sanatorium Na dziąsła dobrze wpływają wody lecznicze; przede wszystkim solanki, wody siarkowe, żelaziste oraz woda morska. W sanatoriach Ciechocinka, Kamienia Pomorskiego i Buska-Zdroju stosuje się natryski leczące parodontozę. Zabieg jest prosty: woda pod ciśnieniem dokładnie oczyszcza przestrzenie międzyzębowe i kieszenie dziąsłowe. Taki masaż spłyca kieszenie - powoduje ich zarastanie. Dziąsła wtedy nie bolą, nie krwawią, a zęby są bardziej stabilne. Chore dziąsła smaruje się też pastą borowinową podgrzaną do temperatury 45-50 st. C. Proste sposoby na stany zapalne dziąseł i parodontozę Przy stanach zapalnych należy używać miękkiej szczoteczki, aby jak najmniej drażnić dziąsła. Stan zapalny dziąseł - ale tylko w początkowym etapie choroby - można zlikwidować płukankami. Wykorzystuje się napary ziołowe (z kłącza pięciornika, liści szałwii i mięty pieprzowej, koszyczków rumianku, kwiatów czarnego bzu, kory dębu), które działają ściągająco i przeciwzapalnie. W aptekach dostępne są też gotowe płukanki ziołowe o takim samym działaniu. Po konsultacji ze stomatologiem można stosować chemiczne preparaty do leczenia dziąseł W sanatoriach Ciechocinka, Kamienia Pomorskiego i Buska-Zdroju leczy się paradontozę natryskami: woda pod ciśnieniem dokładnie oczyszcza przestrzenie międzyzębowe oraz kieszonki. Korzystnie działają wody lecznicze, przede wszystkim solanki, wody siarkowe, żelaziste, gipsowe, a także woda morska. Masaż strumieniem wody leczniczej powoduje spłycenie (jakby zarastanie) kieszonek dziąsłowych. Po zabiegu dziąsła nie bolą ani nie krwawią, a zęby są bardziej stabilne. Chore dziąsła można smarować pastą borowinową podgrzaną do temperatury 45 - 50ˇC. Przez odpowiedni masaż pasta jest wprowadzana również do kieszonek. W warunkach domowych także powinno się masować dziąsła. To zabieg prosty, ale bardzo pomocny. Czystym palcem lub gumowym stymulatorem osadzonym na szczoteczce do zębów „naciągamy” dziąsło na ząb. Czynność tę należy powtarzać kilka razy przy każdym myciu zębów. W pielęgnacji dziąseł przydaje się też aparat irygacyjny (tzw. water-pick). Przez odpowiednio zbudowaną szczotkę przepływa pod niewielkim ciśnieniem woda, która ułatwia czyszczenie przestrzeni międzyzębowych i kieszonek dziąsłowych, co zapobiega powstawaniu płytki nazębnej. miesięcznik "Zdrowie" Wojciech Wacyn | Konsultacja: dr n. med. Barbara Zabłocka, stomatolog
Jeśli w wyniku niewłaściwej higieny płytka nie zostaje całkowicie usunięta, szybko przekształca się w kamień nazębny, który jest powodem stanu zapalnego, krwawienia, obrzęku oraz bólu. Kamień jest widoczny jako brzydki osad. Gdy się pojawi, utrudnia należytą higienę. Na jego powierzchni powstaje nowa płytka.
Jak powstaje, jak go usunąć? Kamień nazębny ciekawostki Ciekawostki o kamieniu nazębnym – 1 1) Kamień nazębny (po łacinie: calculus dentalis), to zwapniała płytka nazębna. 2) Powstawanie kamienia nazębnego rozpoczyna się po kilkudziesięciu godzinach od ostatniego czyszczenia zębów. 3) Kamień nazębny składa się z substancji zawartych w ślinie, bakterii próchnicotwórczych i ich produktów przemiany materii, ze złuszczonych komórek nabłonka, związków wapnia, fosforu i resztek pożywienia. 4) Najpierw na zębach odkłada się płytka nazębna. Gdy nie zostanie usunięta przez szczotkowanie zębów, 2-3 dni potem zaczyna odkładać się kamień nazębny. 5) Płytka nazębna, to bezbarwna lub mlecznobiała płytka nazębna. Tworzy się na zębach od 4 do 12 godzin od ostatniego szczotkowania zębów. Najczęściej osadza się wzdłuż linii dziąseł oraz w przestrzeniach międzyzębowych. Jest znacznie bardziej miękka niż kamień nazębny. Warto dbać o zęby o co jakiś czas odwiedzać dentystę Kamień nazębny ciekawostki – 2 6) Kamień nazębny jest dużo twardszy niż płytka nazębna. Dlatego też nie może być usunięty przy użyciu typowych narzędzi higieny jamy ustnej. Trzeba udać się do dentysty. 7) W zależności innych substancji dostających się do jamy ustnej, kamień nazębny może przybierać różne odcienie. Zazwyczaj ma barwę znacznie ciemniejszą od koloru zębów 8) Kamień nazębny występuje nie tylko u człowieka, ale też u zwierząt. 9) W zależności od umiejscowienia na powierzchniach zębowych, odróżnia się kamień naddziąsłowy i poddziąsłowy. Ten pierwszy odkłada się powyżej brzegu dziąsłowego na koronach zębów. Ten drugi odkłada się poniżej brzegu dziąsłowego, w obrębie kieszonek. 10) Na powstawanie kamienia nazębnego ma wpływ nie tylko zła higiena jamy ustnej. Także skład śliny konkretnego człowieka czyli wysoki poziom białka oraz enzymów. Nawet wiek człowieka oraz to, jakie lekarstwa przyjmuje. Kamień nazębny ciekawostki: (c) Zobacz też: > Ciekawostki o zębach> Historia szczoteczki do zębów | Tags: kamień nazębny, kamień nazębny co robić, kamień nazębny dlaczego powstaje, kamień nazębny ciekawostki, kamień nazębny jak się go pozbyć, kamień nazębny jak leczyć, kamień nazębny jak często usuwać, kamień nazębny co to jest, kamień nazębny jak go usunąć, kamień nazębny jak zapobiegać, kamień nazębny jak wygląda, kamień nazębny kolor, kamień nazębny od czego powstaje, kamień nazębny leczenie, kamień nazębny metody usuwania, kamień nazębny przyczyny, kamień nazębny między zębami, kamień nazębny pod dziąsłami, kamień nazębny zapobieganie, kamień nazębny skąd się bierze, kamień nazębny skład, kamień nazębny usuwanie, płytka nazębnaObowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące władanie nieruchomością lub jej składnikami (które wynika z prawa własności, samoistnego posiadania, wieczystego użytkowania czy posiadania zależnego). Jeżeli obowiązek podatkowy ma związek z istnieniem
Kamień nazębny to twardy osad, który powstaje ze zwapniałej płytki nazębnej. Jego pojawianiu się sprzyja niewłaściwa higiena jamy ustnej, palenie papierosów oraz picie kawy i herbaty. Ponieważ jego obecność ma szkodliwy wpływ na tkanki otaczające zęby, usuwanie kamienia nazębnego jest koniecznością. To nie tylko defekt kosmetyczny, ale także przyczyna próchnicy i chorób dziąseł. Co warto wiedzieć? spis treści 1. Co to jest kamień nazębny? 2. Przyczyny kamienia nazębnego 3. Skutki kamienia nazębnego 4. Jak usunąć kamień nazębny? 5. Jak zapobiegać pojawieniu się kamienia na zębach? rozwiń 1. Co to jest kamień nazębny? Kamień nazębny to zmineralizowana, zwapniała płytka nazębna o ciemnym zabarwieniu, która składa się głównie z: Zobacz film: "Paski do wybielania zębów. Lepiej od razu wyrzuć je do kosza" substancji zawartych w ślinie, bakterii próchnicotwórczych i ich produktów przemiany materii, złuszczonych komórek nabłonka, związków wapnia i fosforu, resztek pożywienia. Kamień najczęściej gromadzi się w pobliżu ujść ślinianek: na wewnętrznej stronie zębów przednich w żuchwie oraz zewnętrznej stronie zębów trzonowych szczęki. Tworzy się wokół zębów, w okolicach szyjek zębowych, w miejscu gdzie dziąsło powinno szczelnie przylegać do zęba. Osadza się także w trudno dostępnych miejscach, do których nie może dotrzeć szczoteczka. Może przybierać różne odcienie, w zależności od substancji, które dostają się do jamy ustnej (np. kawa, herbata, papierosy). Zwykle jest ciemniejszy niż barwa zębów. Rekomendowane przez naszych ekspertów 2. Przyczyny kamienia nazębnego Płytka nazębna pojawia się niedługo po umyciu zębów, a powstawanie kamienia nazębnego z osadu rozpoczyna się już kilkadziesiąt godzin od ostatniego mycia zębów. Przyczyną jest zbyt krótkie lub nieprawidłowe czyszczenie zębów. Wówczas pozostające na powierzchni zębów bakterie tworzą początkowo niezauważalny miękki osad. Wskutek dużej aktywności patogenów oraz szorstkiej powierzchni płytki, jego ilość szybko się powiększa. O ile miękka płytka nazębna jest łatwa do usunięcia szczoteczką podczas czyszczenia jamy ustnej, o tyle z czasem, nieusuwana, zamienia się w twardy kamień na zębach. Ma to związek ze składem śliny: obecne w niej sole minerale reagują z płytką nazębną i mineralizują ją. 3. Skutki kamienia nazębnego Czy trzeba usuwać kamień nazębny? Koniecznie, ponieważ zarówno płytka nazębna, jak i kamień są szkodliwe dla zębów: wywołują choroby dziąseł i przyzębia, takich jak paradontoza czy zapalenie przyzębia. Kamień nazębny może wywołać stan zapalny dziąseł. Dzieje się tak, ponieważ jego obecność powoduje odsunięcie dziąsła od zęba i umożliwia wnikanie bakterii, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego. Przy znacznym zaawansowaniu procesu chorobowego może nawet dojść do utraty zębów, przyczyniają się do demineralizacji szkliwa, zawarte w osadzie nazębnym bakterie prowadzą do zakwaszenia środowiska w ustach. Kwasy działają niszcząco na szkliwo zębów, co wywołuje próchnicę. 4. Jak usunąć kamień nazębny? Osad nazębny jest miękki i łatwo go usunąć. Niestety gdy się zmineralizuje, staje się twardy. Wówczas nie usunie go ani szczoteczka i pasta, ani płyn do płukania jamy ustnej, ani domowe sposoby (np. woda utleniona, soda czy ocet jabłkowy). W takiej sytuacji, by usunąć kamień nazębny, należy udać się dentysty. Specjalista podczas wizyty w gabinecie stomatologicznym, w zależności od ilości kamienia, zastosuje skaling, najczęściej skaling ultradźwiękowy lub piaskowanie (gdy problemem jamy ustnej jest głównie osad). Zabieg powinno się przeprowadzać 1-2 razy w roku. W przypadku palaczy nieco częściej. Cena usługi wynosi zwykle 150-200 zł. 5. Jak zapobiegać pojawieniu się kamienia na zębach? Aby ograniczyć pojawianie się płytki nazębnej, trzeba skupić się na działaniach, które zapobiegną osadzaniu i utwardzaniu się osadu, z którego z czasem powstaje kamień nazębny. Co należy robić? Bardzo ważne jest, by: myć zęby rano, po każdym posiłku i przed położeniem się spać. Należy używać odpowiedniej szczoteczki do zębów (najlepiej o średniej twardości) oraz past do zębów wysokiej jakości, w składzie których znajdują się substancje naturalne. Dentyści polecają używanie szczoteczki sonicznej i szczególną dbałość o czyszczenie okolic szyjek zębów, korzystać z nici dentystycznych i płynów do płukania jamy ustnej zawierającymi fluor, decydować się na stomatologiczne zabiegi profilaktyczne, takie jak lakierowanie zębów, przeprowadzać fluoryzacje domowe, przychodzić do stomatologa na wizyty kontrolne, najlepiej raz na pół roku. Warto pamiętać, że niektórzy są szczególnie podatni na odkładanie się płytki nazębnej, a co za tym idzie, także kamienia nazębnego. Ma to związek zarówno w predyspozycjami genetycznymi, jak i cukrzycą czy paleniem papierosów. W takiej sytuacji o higienę jamy ustnej należy dbać szczególnie. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Reakcja przebiega w taki sposób, że zasada odrywa jon H + od atomu węgla α związku karbonylowego, a utworzony karboanion przyłącza się do atomu węgla grupy karbonylowej drugiej cząsteczki aldehydu lub ketonu. W ostatnim etapie następuje przyłączenie jonu H + do utworzonego anionu, w wyniku czego powstaje końcowy produkt.
Tag: kamień nazębny od czego powstaje Kamień nazębny – 10 ciekawostek Jak powstaje, jak go usunąć? Kamień nazębny ciekawostki Ciekawostki o kamieniu nazębnym – 1 1) Kamień nazębny (po łacinie: calculus dentalis), to zwapniała płytka nazębna. 2) Powstawanie kamienia nazębnego rozpoczyna się po kilkudziesięciu godzinach od ostatniego czyszczenia zębów. 3) Kamień… Czytaj więcej > 1 of 1
Usuwaj do 22% więcej płytki nazębnej z pomocą szczoteczki Oral-B niż ze szczoteczką Sonicare*. Ten łatwy domowy sposób dbania o higienę jamy ustnej ze szczoteczką elektryczną Oral-B zapewni Ci zdrowsze zęby i dziąsła na dłużej. Zgodnie z zaleceniami stomatologów należy szczotkować zęby przez dwie minuty, dwa razy dziennie.
Występowanie kamienia nazębnego jest u ludzi powszechnym zjawiskiem, a jego usunięcie wcale nie jest trudne. Warto jednak pamiętać, że szczoteczka, która na co dzień służy nam do mycia zębów, jest za słaba, by skutecznie sobie z nim poradzić. W tej sytuacji pomocne okazuje się skorzystanie z usług profesjonalnego gabinetu stomatologicznego. Dowiedz się zatem, od czego powstaje kamień nazębny oraz w jaki sposób usuwa się go u dentysty. Od czego powstaje kamień nazębny? Kamień nazębny to zmineralizowana płytka nazębna, która pojawia się na powierzchni zębów kilka godzin po ich umyciu. Na początku jest to miękki osad, który z biegiem czasu twardnieje. Sprawcą tego procesu jest ślina, która zawiera sole mineralne reagujące z płytką nazębną. Początkowo osad ten zauważalny jest w obrębie dziąseł. Charakteryzuje się ciemną obwódką, która staje się coraz ciemniejsza i twardsza. Jednak szczególnie groźny – przyczyniający się do powstawania paradontozy – jest kamień zlokalizowany pod dziąsłami. Czym jest kamień nazębny? Tworzący się na zębach kamień składa się przede wszystkim z białka, bakterii próchnicowych, fosforu, a także resztek pokarmu. Nieregularne usuwanie skutkuje poważnymi chorobami dziąseł i przyzębia. Powoduje także zakwaszenie środowiska w ustach, a ponadto jest bezpośrednią przyczyną próchnicy. Usuwanie kamienia nazębnego w gabinecie stomatologicznym – jak wygląda? Aby uzyskać jak najlepsze efekty kamień nazębny usuwa się w gabinecie dentystycznym. Jedną z najpopularniejszych metod jego pozbycia się jest skaling. Zabieg ten polega na rozbijaniu nalotu ultradźwiękami. Dentysta przykłada do powierzchni zębów specjalne narzędzie, które skutecznie usuwa kamień, a następnie je wypłukuje. Po zabiegu skalingu często stosowany jest również zabieg piaskowania zębów, który dokładnie je oczyszcza, tym samym nadając im piękny, zdrowy kolor. Kamień nazębny może być także usuwany innymi metodami, laserową, dźwiękową czy chemiczną. Można też zdecydować się na najbardziej tradycyjny sposób – przy pomocy pilniczka i motyczek. Usuwanie kamienia nazębnego u stomatologa– czy boli? Usuwanie kamienia nazębnego nie powinno nas boleć, jednak może powodować nieprzyjemne uczucie i dyskomfort. Dzieje się tak, ponieważ specjalista pracuje we wrażliwej okolicy zęba, tuż przy dziąśle i w okolicy szyjki zęba. To, w jaki sposób zareagujemy na zabieg zależy przede wszystkim od ilości kamienia nazębnego, kondycji zębów i dziąseł, ale również odporności na ból. Ile trwa usuwanie kamienia nazębnego w gabinecie stomatologicznym? Czas zabiegu uzależniony jest od wielu czynników. Najważniejszym z nich jest stan naszych zębów i ilość nagromadzonego kamienia. Z reguły jednak sam zabieg usuwania kamienia nazębnego trwa od około 40 do 60 minut. W przypadku wykonywania kilku zabiegów higienizacyjnych czas ten ulega wydłużeniu. Decydując się na usuwanie kamienia nazębnego, należy wybrać profesjonalny gabinet stomatologiczny, który dokładnie wyczyści z dziąseł i powierzchni zęba. W wielu Centrach Medycznych można znaleźć takie gabinety, które posiadają wyspecjalizowany sprzęt. Jednym z takich ośrodków jest Spółdzielnia Pracy Lekarzy Specjalistów „MEDICUS”, która ma odpowiednio wyposażone gabinety stomatologiczne w Szczecinie oraz pracuje tam wyspecjalizowana kadra najlepszych stomatologów.
Szczególnie groźny jest kamień zlokalizowany pod dziąsłami, który przyczynia się do parodontozy. Kamień nazębny tworzący się na zębach składa się przede wszystkim z białka, bakterii próchnicowych, fosforu, a także resztek pokarmu. Nieregularne usuwanie go jest wyjątkowo niebezpieczne i niezdrowe zarówno dla zębów, jak i
9. Czy można uniknąć kamienia nazębnego? Niestety, nie da się całkowicie zahamować procesu powstawania kamienia nazębnego, ale można go ograniczyć. Pozwolą na to codzienne zabiegi pielęgnacyjne. Podstawową zasadą jest oczywiście staranne mycie zębów (najlepiej po każdym posiłku, około 2-3 minuty), używanie nici dentystycznej oraz płynu do płukania jamy ustnej. Osoby, które mają skłonność do szybkiego tworzenia się kamienia powinny wybierać pasty do zębów, które zawierają w składzie chlorheksadynę (związek niszczący strukturę kamienia). -- Niestety, wielu z nas lekceważy powstawanie kamienia nazębnego – nazwa nie brzmi zbyt groźnie i kojarzy się z czymś, co dotyczy każdego z nas. To złudne wrażenia, bo kamień nazębny może być początkiem poważnych schorzeń – od kamienia do zapalenia dziąseł jest niedaleka droga, która prowadzić może nawet do utraty zębów.
skaling dźwiękowy i ultradźwiękowy — odpryskiwanie kamienia za pomocą drgań fali akustycznej; skaling laserowy — wykorzystanie pulsacyjnego lasera erbowo-yagowego; skaling chemiczny — wykorzystanie roztworu perhydrolu rozpuszczającego kamień nazębny. Skaling ultradźwiękowy uznawany jest obecnie za najlepszą metodę, zajmuje
Kamień nazębny to nic innego jak zwapniała płytka nazębna, czyli osad. Osad nazębny jest miękki i łatwo go usunąć, jeśli jednak zmineralizuje się i stanie się twardy, ani zwykła szczoteczka i pasta, ani płyn do płukania jamy ustnej nie pomogą. Trzeba zgłosić się do dentysty, aby ten zastosował skaling (najczęściej skaling ultradźwiękowy) lub piaskowanie, w zależności od ilości kamienia. Kamień na zębach nie występuje tylko u ludzi. Na jego powstawanie narażone są także zwierzęta. Zobacz film: "10 urodowych trików, które musisz znać" spis treści 1. Kamień nazębny - przyczyny 2. Kamień nazębny - wpływ na zęby 3. Kamień nazębny - leczenie 1. Kamień nazębny - przyczyny Płytka nazębna pojawia się bardzo niedługo po umyciu zębów. Aby zamieniła się w kamień nazębny, potrzeba kilkudziesięciu godzin. Jak miękka płytka nazębnazamienia się w twardy, nie do usunięcia szczoteczką, kamień na zębach? Dzieje się tak za sprawą składu śliny. Zawarte w niej sole minerale reagują z płytką nazębną, mineralizując ją. 2. Kamień nazębny - wpływ na zęby Zarówno płytka nazębna, jak i kamień są wyjątkowo niezdrowe dla zębów i dziąseł i przyczyniają się do demineralizacji szkliwa. Zawarte w osadzie nazębnym bakterie powodują zakwaszenie środowiska w ustach. Kwasy z kolei wpływają destrukcyjnie na szkliwo zębów, a to powoduje próchnicę. Odkładający się na zębach kamień przyczynia się także do powstawania chorób dziąseł i przyzębia. Choroby dziąseł, takie jak paradontoza, nie mają tylko jednej przyczyny. Oprócz kamienia nazębnego, istnieją także czynniki genetyczne predysponujące do pojawienia się tej choroby. Jednak bez kamienia nazębnego paradontoza raczej się nie pojawia, nawet mimo pewnych predyspozycji. Kamień jest także bezpośrednią przyczyną zapalenia dziąseł, a w dalszej kolejności zapalenia przyzębia. 3. Kamień nazębny - leczenie Kamień nazębny to nie tylko defekt kosmetyczny (często ma ciemny kolor ze względu na dodatkowe osady z herbaty, kawy i papierosów), ale także poważna przyczyna próchnicy i chorób dziąseł. Dlatego bardzo ważne jest regularne czyszczenie zębów, czyli pozbywanie się osadu, z którego z czasem powstaje kamień nazębny. Aby ograniczyć pojawianie się płytki nazębnej, trzeba myć zęby po każdym posiłku i przed pójściem spać. Konieczne jest także nitkowanie i płukanie jamy ustnej specjalnymi płynami zawierającymi fluor. Korzystne mogą okazać się także stomatologiczne zabiegi profilaktyczne, takie jak lakierowanie zębów, fluoryzacje domowe. Nie zapominajmy także o wizytach kontrolnych u stomatologa raz na pół roku. Niektóre osoby są szczególnie narażone na odkładanie się płytki nazębnej i w efekcie także kamienia nazębnego. Jest to związane z predyspozycjami genetycznymi, a także cukrzycą czy paleniem. Wymaga to od nich jeszcze większej dbałości o higienę jamy ustnej. Najlepiej przy każdej ilości kamienia nazębnego sprawdza się skaling (obecnie najczęściej używa się metody oczyszczania zębów ultradźwiękami, choć znany jest także np. skaling mechaniczny). Jeśli jest bardzo cienka warstwa kamienia lub problemem jamy ustnej jest głównie osad, stosuje się samo piaskowanie zębów. W szczególnych przypadkach, jeśli kamień zaczął odkładać się poniżej linii dziąseł, konieczne może być jego specjalne oczyszczanie. Na szczęście stomatologia estetyczna radzi sobie bez problemu z takimi przypadkami. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. dent. Konrad Rutkowski Stomatolog, chirurg stomatologiczny i chirurg szczękowo-twarzowy.
Co jest powodem szybkiego gromadzenia się kamienia nazębnego? Czy jakieś składniki w ślinie, które przyspieszają jego powstawanie, czy raczej niewłaściwa higiena jamy ustnej? Co jest prawdą? Obydwie wersje są prawdziwe. Jednak w większości przypadków kamień nazębny powstaje wtedy, gdy niewłaściwe dbamy o higienę jamy ustnej. Jest to jednak cecha osobnicza. Nie u wszystkich osób kamień odkłada się w takim samym tempie, w tych samych miejscach oraz w takiej samej ilości. Co powinno się robić, aby zmniejszyć odkładanie się osadu i kamienia? Przede wszystkim regularnie czyść zęby (dwa razy dziennie to niezbędne minimum). Należy również codziennie czyść przestrzenie międzyzębowe (przy pomocy nitki dentystycznej lub specjalnych "wyciorków). Nie należy również zapominać o regularnych wizytach w gabinecie higieny stomatologicznej, gdzie lekarz specjalnymi urządzeniami dokładnie czyści zęby. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta
Ślina (łac. saliva) – płyn produkowany przez gruczoły ślinowe zwierząt i spływający do ich jamy gębowej.Zawiera często również wydzieliny innych gruczołów (na przykład jad), przesięk surowicy krwi, płyn dziąsłowy, resztki pokarmowe, komórki (między innymi złuszczony nabłonek, komórki układu odpornościowego), bakterie, wirusy i grzyby wraz z ich metabolitami.
