20 Ciekawostek dla Dzieci o Leonardo da Vinci. 21 stycznia 2023 Leonardo da Vinci , Wielcy ludzie , Wynalazki. Leonardo da Vinci był włoskim renesansowym artystą oraz uczonym. Specjalizował się on także w innych dziedzinach, był również rzeźbiarzem, inżynierem, Czytaj więcej. Ciekawostki. Są cytaty innych osób o Leonardzie da Vinci, Leonardo di ser Piero da Vinci (1452 - 1519) - Włoch, człowiek-symbol epoki renesansu, wszechstronnie utalentowany wizjoner: malarz, architekt, filozof, pisarz, muzyk, matematyk, mechanik, odkrywca, anatom, wynalazca, geolog. Powiązane tematy: architektura • Profesje Leonarda da Vinci: filozof; poeta; naukowiec; malarz, plastyk, rysownik; muzyk; architekt; wynalazca • Narodowość: włoska • Data urodzenia: czwartek, 15 kwietnia 1452 • Data śmierci: piątek, 2 maja 1519 Wybierz cytaty Leonarda da Vinci według kategorii Leonardo da Vinci o Bogu, Bogach (5) Leonardo da Vinci o pięknie (3) Leonardo da Vinci o alkoholu (1) Leonardo da Vinci o biedzie (1) Leonardo da Vinci o biznesie (1) Leonardo da Vinci o cierpieniu, smutku (4) Leonardo da Vinci o czasie (4) Leonardo da Vinci o człowieku, ludziach (11) Leonardo da Vinci o dobru (2) Leonardo da Vinci o umyśle, duszy (12) Leonardo da Vinci o dniu (1) Leonardo da Vinci o ekonomii (2) Leonardo da Vinci cytaty filozoficzne (28) Leonardo da Vinci finansowe (2) Leonardo da Vinci o głupocie (5) Leonardo da Vinci o kosmosie, wszechświecie (2) Leonardo da Vinci o kulturze i sztuce (10) Leonardo da Vinci o literaturze, o książkach (1) Leonardo da Vinci o matematyce (1) Leonardo da Vinci o miłości (4) Leonardo da Vinci o etyce i moralności (7) Leonardo da Vinci o muzyce (1) Leonardo da Vinci o mądrości (5) Leonardo da Vinci o młodości, młodość (1) Leonardo da Vinci o nadziei (2) Leonardo da Vinci o narodach (3) Leonardo da Vinci o nauce, naukowe (11) Leonardo da Vinci o niebie (3) Leonardo da Vinci o sobie (5) Leonardo da Vinci obserwacje (17) Leonardo da Vinci o oczach (2) Leonardo da Vinci o pamięci (1) Leonardo da Vinci cytaty katastroficzne, pesymistyczne (1) Leonardo da Vinci cytaty pochwalne (2) Leonardo da Vinci porady (30) Leonardo da Vinci o pracy (1) Leonardo da Vinci o prawdzie (1) Leonardo da Vinci o prawie (1) Leonardo da Vinci o przyjaźni (1) Leonardo da Vinci o przyrodzie, naturze, biologii (7) Leonardo da Vinci cytaty pytające (2) Leonardo da Vinci o radości (1) Leonardo da Vinci o snach (1) Leonardo da Vinci o sercu (1) Leonardo da Vinci o sile (1) Leonardo da Vinci o starości (1) Leonardo da Vinci o strachu (1) Leonardo da Vinci o sukcesie (1) Leonardo da Vinci o szaleństwie (1) Leonardo da Vinci o wodzie (2) Leonardo da Vinci o wolności (2) Leonardo da Vinci o wyobraźni (1) Leonardo da Vinci o władzy (1) Leonardo da Vinci o zaufaniu (1) Leonardo da Vinci o zdrowiu (3) Leonardo da Vinci o zwierzętach (5) Leonardo da Vinci o złu (7) Leonardo da Vinci o śmierci (3) Leonardo da Vinci o świecie (1) Leonardo da Vinci o życiu (33) ↓↓ pokaż więcej kategorii ↓↓ Galeria - kliknij aby powiększyć Losowy obrazek z cytatem - co 10 minut losowanie Umieść ten obrazek na swojej stronie / blogu, kopiując kod html poniżej, a co 10 minut pojawi się losowy cytat Leonarda da Vinci: Zły to uczeń, który nie przewyższa swego mistrza. Złe towarzystwo wciąga dobrych w zgubę. Zgłębiaj naukę, którą jest sztuka i sztukę, którą jest nauka. Zawiść rani fałszywymi oskarżeniami. Zawiść przedstawia się z figą, zwrócona ku niebu, gdyż gdyby mogła użyłaby swych sił przeciw Bogu. Zaślepia nas ignorancja i wiedzie na manowce. O! przeklęci śmiertelnicy, otwórzcie wreszcie oczy! Zaledwo zrodzi się cnota, rodzi przeciwko sobie zawiść; i prędzej spotkasz ciało bez cienia niż cnotę bez zawiści. Wypróbowałem również, że jest wielce pożyteczne, jeśli spoczywając w ciemności w swym łóżku, powtarzać sobie będziesz zarysy powierzchni kształtów uprzednio studiowanych lub inne rzeczy godne subtelnych rozważań. Jest to czynność chwalebna i pożyteczna dla utwierdzenia rzeczy w pamięci. Wszystko jest powiązane ze wszystkim innym. Woda, której dotykasz w rzece, jest ostatkiem tej, która przeszła, i początkiem tej, która przyjdzie; tak samo teraźniejszość. Wielu kupowało i sprzedawało omamy i fałszywe cuda, oszukując głupią tłuszczę. Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych,... gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy. Upewnij się, że znasz budowę wszystkiego, co chcesz przedstawić. Trzeba kontemplować i dużo myśleć. Kto mało myśli ten dużo traci. To miłość każe mi pamiętać, że tylko miłość czyni mnie świadomym. Ten, kto chce pozostać w dobrym zdrowiu, powinien unikać smutnych nastrojów i zachowywać radosny umysł. Tam, gdzie linię a – m przecina linia c – b, zbiegają się wszystkie zmysły. Strach powstaje wcześniej niż wszystko inne. Sprzedajesz nam, Boże, wszystkie dobra za cenę trudu. Spośród wspaniałych rzeczy, które można znaleźć wśród nas, istnienie nicości jest najwspanialsze. Leonardo DiCaprio – Ciekawostki. Będąc dzieckiem cierpiał na nerwicę natręctw. Objawami tej choroby są nawracające, nasuwające się wbrew własnej woli myśli oraz wyobrażenia (obsesje), a także wielokrotne wykonywanie czynności wskutek odczuwania przymusu ich powtarzania (kompulsje).

Leonardo da Vinci namalował Monę Lisę na początku XVI wieku. Bez dwóch zdań jest to najbardziej rozpoznawalny obraz wszech czasów. Przygotowaliśmy 10 ciekawostek o tym fantastycznym obrazie. #1. Lisa Gherardini Wielu znawców uważa, że Leonardo da Vinci przedstawił na swoim obrazie Lisę Gherardini urodzoną w 1479 roku. Małżonka handlowca jedwabiem z Florencji – Francesco del Giocondo (stąd druga nazwa obrazu Gioconda) miała 24 lata i dwójkę dzieci, kiedy pozowała do portretu. Pozostaje tajemnicą, dlaczego właśnie ją wybrał wielki artysta. Choć istnieje inna wersja, że Leonardo w swoim dziele przedstawił siebie w żeńskiej odsłonie. A nazwa poprawnie brzmi „Mona Lajza”, czyli „Moja lady” z włoskiego. Mona Lisa. Foto. Wikimedia Commons #2. Aż 3 lata! Da Vinci potrzebował niemal trzy lata, żeby skończyć ten portret (Mona Lisa powstała ok. 1503-1506 roku). Tłum zwiedzających wokół Mona Lisy pędzla Leonarda da Vinci (fot: Wikipedia) #3. Brwi Mona Lisie brakuje brwi i istnieje opinia, że Leonardo, będąc bezwzględnym perfekcjonistą usnął je, aby poprawić dzieło, ale ostatecznie nie namalował ich ponownie. Jest również inna – przeciwstawna opinia na temat brwi. Malując Mona Lisę, da Vinci nałożył ponad trzydzieści warstw farby. Niektóre z warstw farby były cieńsze niż grubość ludzkiego włosa, a „ofiarą” tej techniki padły właśnie brwi Mony Lisy. Naniesione przy pomocy szczególnie małych ilości farby, jako pierwsze wyblakły i zniknęły. W 2007 roku wykonano analizę obrazu – potwierdziła ona, że oryginalnie brwi Giocondy były bardzo wyraźne. fot: #4. Kamień W 1956 roku człowiek o imieniu Ugo Ungaza rzucił kamieniem w płótno, co doprowadziło do niewielkiego uszkodzenia farby przy lewym łokciu Mona Lisy. #5 Własne pomieszczenie w Luwrze Interesujące jest to, że Mona Lisa ma swoje własne pomieszczenie w Luwrze i jest pod ochroną kuloodpornej szyby, gdzie panuje specjalny mikroklimat, chroniącym ją przed zgubnym wpływem środowiska naturalnego. Ten pokój został zbudowany specjalnie dla obrazu i kosztował muzeum ponad siedmiu milionów dolarów. Foto. #6. Mona Lisa x3 Niedawne obszerne badania wykazały, że powstały trzy wersje Mona Lisy na jednym płótnie, w różnych warstwach. Widocznie artysta kilka razy próbował stworzyć swoje dzieło. #7. Kradzież obrazu Niezrównana sława tej pracy częściowo polega na tym, że została skradziona przez pracownika Luwru w 1911 roku. Kradzieży obrazu dokonał Vincenzo Peruggia, który ukrył się w niedzielę 20 sierpnia w muzeum. Rankiem 21 sierpnia Peruggia wyszedł z ukrycia i przebrał się w biały fartuch noszony przez pracowników Luwru. Następnie złodziej wszedł do pustego pomieszczenia, w którym eksponowana była Mona Lisa i przeniósł obraz do nieużywanej klatki schodowej. Peruggia wyjął obraz z ramy, a płótno ukrył pod fartuchem. Obraz wyniósł przez bramę w momencie, gdy pracujący w niej strażnik opuścił swój posterunek. Vincenzo Peruggia ukrywał obraz w Paryżu przez dwa lata, po czym przewiózł go do Włoch. Tam ukrywał Mona Lisę w swoim florenckim mieszkaniu. Peruggia został złapany, gdy skontaktował się z właścicielem miejscowej galerii sztuki Alfredo Gerim. Zeznania Geriego i Peruggii są w tym miejscu rozbieżne, ale wynika z nich, że złodziej oczekiwał nagrody za „zwrócenie obrazu ojczyźnie”. Obecnie motyw „patriotyzmu” jest podważany i powszechnie uważa się, że Peruggia nie chciał podarować obrazu któremuś z włoskich muzeów, ale zarobić na jego sprzedaży. Ciekawostka: Mona Lisę uważa się za oraz bezcenny, dlatego nie może być ubezpieczona. Vincenzo Peruggia –fotografia policyjna (wkipedia) #8. Kopia z Prado Oryginalna Mona Lisa znajduje się w Luwrze, jednak druga – bliźniaczo podobna – eksponowana jest w madryckim muzeum Prado. To prawdopodobnie dzieło jednego z uczniów Leonarda. Połączenie obu obrazów tworzy interesujący efekt 3D – można powiedzieć, że to pierwszy w historii malarstwa trójwymiarowy obraz – a warto przypomnieć, że dzieło powstało na samym początku XVI wieku. Po lewej: „Mona Lisa” Leonarda da Vinci, po prawej: jej odrestaurowana kopia z Prado. Uważa się, że kopia ta była wykonana pod okiem Leonarda da Vinci, prawdopodobnie w tym samym czasie, gdy powstawał oryginał. (fot: wikipedia) #9. Uśmiech Mona Lisy Mona Lisa i jej tajemniczy uśmiech od pięciuset lat stanowi zagadkę, której nie mogą rozwiązać ani naukowcy, ani artyści. Niektórzy twierdzą, że jej usta wcale uśmiechnięte nie są, a sekret tkwi w oczach i zastosowanych przez malarza przeróżnych „sztuczkach”, powodujących złudzenia optyczne. W XVI wieku w ogóle nie malowano ludzi uśmiechniętych „od ucha do ucha”, a damy się nie uśmiechały na portretach. Według innej teorii DaVinci miał zadbać o dobry nastrój pozującej do obrazu damy. Podobno wynajął on sześciu muzyków grających na żywo. Aktorzy czytali poezję, a po pomieszczeniu przechadzał się… biały kot. fot: #10. Mona Lisa z Isleworth Hugh Blaker kolekcjoner sztuki odkrył w 1913 roku obraz łudząco przypominający słynną Mona Lisę. Dzieło znajdowało się w miejscowości Bath na południowym zachodzie Anglii w domu pewnego arystokraty, którego rodzina była w jego posiadaniu od prawie stu lat. Blaker doszedł do wniosku, że da Vinci musiał namalować dwa portrety Lisy Gherardini – kolekcjoner odkupił obraz i zabrał go do swojego domu w Isleworth na przedmieściach Londynu, skąd wzięła się jego obecna nazwa. Zwolennicy autentyczności Mony Lisy z Isleworth uważają, że jest ona niedokończonym dziełem Leonarda i stanowi pierwowzór późniejszego. Wielu badaczy i historyków sztuki odrzucało jednak hipotezę, według której to Da Vinci miał namalować dwa obrazy Lisy Gherardini. Szczegółowe badania dowiodły, że płótno na ktorym powstała Mona Lisa z Isleworth pochodzi z lat 1410-1455 – teoretycznie wyklucza to zatem, że autorem był Leonardo, który urodził się w 1452 roku. Teoretycznie bo…. możliwe że Da Vinci wykorzystał do pracy …stare płótno. Przebadano również farby, którymi namalowana została Mona Lisa z Isleworth – okazało się, że pochodzą one z jego czasów. Analiza kolorów oraz przebieg światłocieni dowiodły, że są one niemal identyczne jak na obrazie z Luwru. Alfonso Rubino, znawca technik Leonarda, na podstawie charakterystycznej dla niego geometrii oraz analizie pociągnięć pędzla wykazał, że oba dzieła wyszły spod jego ręki. Mimo to, z uwagi na brak jednoznacznych dowodów co do autorstwa Mona Lisy z Isleworth jej autentyczność wciąż jest dyskusyjna. Mona Lisa z Isleworth (fot: wikipedia) Zobacz też:

Leonardo da Vinci, a tak naprawdę Leonardo di ser Piero da Vinci, czyli Leonardo, syn Piera z Vinci, urodził się w niewielkiej wiosce Anchiano, położonej około trzy kilometry od miasta Vinci w Toskanii. Kamienny dom, w którym na świat przyszedł nieślubny syn notariusza i chłopki Cateriny di Meo Lippi, nadal stoi.

Oto i ona – Mona Lisa. Wyobraź sobie, że ta Pani, co godzinę przyjmuje średnio 500 osób! Mało komu dane jest jednak zobaczyć ją z naprawdę bliska, bo niewielki portret zawsze otacza tłum. Wszystkie oczy i smartfony skierowane są w stronę Mona Lisy, choć po drugiej stronie znajduje się słusznych rozmiarów płótno, czyli „Wesele w Kanie” Paolo Veronese – obraz równie wysokiej klasy, co Mona Lisa. Czemu więc to ona jest tak adorowana? Co sprawiło, że ten obraz jest tak sławny. Przecież w Luwrze są jeszcze cztery inne wielkie dzieła Leonarda. Tymczasem Mona Lisa to zaledwie niewielki portret włoskiej mieszczki. Na imię było jej Lisa Gherardini, po mężu Giocondo. Leonardo namalował ją niedługo po tym, jak urodziła pierworodnego syna. Pracy nad obrazem nie towarzyszyła jednak żadna niesamowita historia. Czemu więc to właśnie Lisa uśmiecha się do nas ze wszystkich kubków i magnesów z Luwru? Gdzie dokładnie prezentowana jest Mona Lisa? Do Mona Lisy nie sposób nie trafić – wystarczy podążać za tłumem. Obraz znajduje się w osobnej sali tuż obok Wielkiej Galerii. Dlaczego Mona Lisa jest sławna? Ciekawostki o obrazie, których możesz nie znać… Dzieła sztuki stają się sławne na skutek różnych czynników, a na sławę Mona Lisy złożył się nie jeden, a kilka z nich. Oto 3 najważniejsze: 1. Sława i geniusz artysty Pierwszy to sława i geniusz artysty, którym w tym wypadku oczywiście jest Leonardo da Vinci. Mona Lisa jest sławna, bo namalował ją wielki artysta, który znacząco pchnął europejskie malarstwo do przodu. Musisz wiedzieć. że Leonardo był znany i podziwiany już przez mu współczesnych. Jego sława sięgała daleko poza Italię, o czym świadczy chociażby to, że ostatnie lata życia spędził on na dworze króla Francji. Jedna z Legend głosi, że Leonardo da Vinci miał umrzeć w ramionach króla Francji Franciszka I. Nie trudno też natknąć się na informacje, że przybył do Francji ze swoimi ukochanymi obrazami w tym Mona Lisą. Tak naprawdę Franciszek odkupił jednak ten obraz od jego spadkobierców / Jean Auguste Dominique Ingres, Śmierć Leonarda da Vinci, źródło: Wikimedia Commons Ten fakt cały czas nie rozwiązuje jednak naszej zagadki. Leonardo nie jest przecież twórcą jednego obrazu. Z jakiegoś powodu tłumy ciągną jednak do Luwru, a nie do Muzeum Czartoryskich, by zobaczyć „Damę z Gronostajem”. W tym miejscu pojawia się czynnik numer dwa, czyli działalność XIX-wiecznych krytyków sztuki. 2. Działalność XIX-wiecznych krytyków sztuki „Dama z Gronostajem” bardzo długo była częścią prywatnej kolekcji i dopiero pod koniec XIX stulecia została udostępniona krakowskiej publiczności. W tym czasie Mona Lisa od kilku dekad wisiała na publicznej ekspozycji w Luwrze i była doskonale znana publiczności i krytykom. Obraz szczególnie wiele zawdzięcza Walterowi Paterowi – brytyjskiemu krytykowi, który zaczął wysuwać portret Lisy de Giocondo przed inne dzieła Leonarda. Karykatura przedstawiająca Waltera Patera, źródło: Wikimedia Commons Nieco wcześniej inny krytyk – tym razem francuz – zwrócił też uwagę na słynny uśmiech Mona Lisy i zaczął doszukiwać się w portrecie florenckiej mieszczki jakiegoś głębszego sensu. Potem posypały się kolejne analizy i interpretacje, których większość na romantyczną modłę utożsamiała Mona Lisę z kobietą fatalną. W modelce przestano widzieć żonę kupca, a zaczęto doszukiwać się kurtyzany, kochanki albo nawet kochanka Leonarda. Wszystkie te teorie i tak nie zdołały uczynić Mona Lisy najsłynniejszym obrazem świata. Jeszcze do 1911 r. za największe arcydzieło sztuki europejskiej była uznawana „Madonna Sykstyńska” Rafaela eksponowana obecnie w Galerii Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie. Potem wydarzył się jednak czynnik numer trzy, czyli słynna kradzież Mona Lisy. 3. Kradzież Mona Lisy Plan był prosty, złodziej przyszedł do muzeum w niedzielę w normalnych godzinach jego otwarcia, następnie schował się w nieużywanym schowku i spędził tam całą noc. Nazajutrz muzeum było zamknięte dla zwiedzających, bo w poniedziałki w muzeach zwyczajowo wykonuje się prace porządkowe. O poranku złodziej wyszedł więc z kryjówki, ubrał biały fartuch, jaki nosili pracownicy muzeum i udał się do salonu Carré, gdzie wisiała wówczas Mona Lisa. Tam zdjął obraz ze ściany i zabrał na zaplecze, gdzie wyjął Monę z ramy. Potem schował obraz pod płaszczem i wyszedł. Tak po prostu. Kradzież Mona Lisy – ilustracja z jednej z francuskich gazet / źródło: Wikimedia Commons Co ciekawe, zguby nie zauważono od razu. Pracownicy najwyraźniej byli zbyt zajęci swoimi rutynowymi obowiązkami. Jego brak zauważył dopiero malarz Louis Beroud. Beroud miał zamiar namalować obraz, przedstawiający Mona Lisę inne arcydzieła prezentowane w Salon Carré w Luwrze. Tuż po kradzieży przybył więc do muzeum, aby wykonać wstępny szkic. Problem w tym, że miejsce gdzie wisiała Mona Lisa było puste. Oczywiście Beroud zgłosił to strażnikom, ale Ci powiedzieli mu, że obraz został chwilowo zdjęty z wystawy, bo czeka go sesja zdjęciowa. Beroud wrócił więc za kilka godzin, ale w miejscu obrazu wciąż były jedynie puste haki. Wtedy stało się jasne, że nikt nie robi mu fotografii. Luwr został zamknięty na tydzień. Przeszukano każdy kąt muzeum, licząc na to, że obraz jest gdzieś w Luwrze. Ale nigdzie go nie było. Mona Lisa uciekła z Luwru, i to z pewnością nie sama. Ktoś zdjął ze ściany i wyniósł z muzeum. Ale kto to był? I dokąd ją zabrał? Luwr po kradzieży Mona Lisy / źródło: Wikimedia Commons O wydarzeniu dowiedziała się oczywiście prasa. Pod koniec sierpnia 1911 roku na okładkach większości francuskich pism pojawiła się albo reprodukcja Mona Lisy albo zdjęcie pustej ściany gdzie wcześniej wisiał obraz. Francuzi i cała Europa byli w szoku, bo podobne wydarzenie nie miało dotąd miejsca. Dziennikarze nie ustawali w spekulacjach, a publiczność przychodziła do muzeum tylko po to, aby zobaczyć haki, na których wisiała rama z Mona Lisą. Paryż 1911 r. Uliczny śpiewak, sprzedający ulotki z satyryczną piosenką na temat kradzieży Mona Lisy / źródło: CNN Niepewność trwała aż dwa lata. Po tym czasie obraz szczęśliwie odnalazł się we Włoszech. Okazało się, że złodziejem był były pracownik Luwru Vincenzo Peruggia. Gdy został złapany tłumaczył, że motywem kradzieży był powrót Mona Lisy do ojczyzny, czyli do Florencji. I były to z jego strony bardzo cwane posunięcie, bo dzięki temu dla Włochów stał się bohaterem narodowym. Tak naprawdę kradzież była jednak podyktowana znacznie prostszymi pobudkami. Peruggio po prostu chciał się wzbogacić na tej kradzieży. W końcu wpadł w momencie gdy chciał sprzedać obraz. Wtedy zdecydowanie nie wykazał się sprytem. Tylko niedoświadczony, zupełnie pozbawiony wyobraźni złodziej zgodziłby się na to, aby przy transakcji sprzedaży obrazu, o którym od dwóch lat mówiła cała Europa był dyrektor Galerii Uffizi we Florencji. A Perrugio na to przystał. Co więcej zgodził się na to, aby obraz został zabrany z jego hotelowego pokoju do Uffizi w celu dokładniejszego zbadania przez specjalistów. Jak nietrudno się domyślić nie doczekał się ani zwrotu obrazu, ani pieniędzy. Na drugi dzień była u niego policja z nakazem aresztowania. Peruggio przechowywał obraz w walizce z podwójnym dnem / źródło: CNN W międzyczasie dyrektor Uffizi powiadomił Luwr o tym, że ich zguba wreszcie się znalazła. Mona Lisa odbyła wtedy krótką wycieczkę po największych włoskich miastach, po czym w blasku chwały wróciła do Francji. Nie została na stałe we Włoszech, ale dzięki kradzieży stała się najsłynniejszą Włoszką w dziejach. Przez dwa lata była na ustach całej Europy. W prasie notorycznie pojawiały się reprodukcje obrazu. A pamiętajmy, że mówimy o czasach, kiedy dostęp do reprodukcji dzieł sztuki nie był tak prosty jak dzisiaj. Obraz można było zobaczyć jedynie na żywo, w muzeum albo w jakimś książkowym albumie. Po kradzieży praktycznie wszyscy, zarówno lepiej jak i gorzej wykształceni wiedzieli jednak jak wygląda Mona Lisa, bo nie sposób było nie usłyszeć o tej aferze. Ikona popkultury Wtedy Mona Lisa przestała być jedynie obrazem – stała się tym czym jest dzisiaj popkulturowym fenomenem, bohaterką memów, niezliczonych przeróbek – z wąsatą Mona Lisą Duchampa na czele. Wąsata Mona Lisa Duchampa ukazała się w 1919 r. w magazynie „Le Rire”. Przyczyną kontrowersji były nie tyle wąsy, co dopisek autora. LHOOQ to skrót od francuskiego wyrażenia „Elle a chaud au cul„, co znaczy „Ona ma gorący tyłek” / źródło: Wikimedia Commons Potem Mona Lisa bywała obiektem jeszcze kilku prób kradzieży i ataków. Ktoś usiłował zniszczyć ją żyletką, ktoś inny rzucił w nią kamieniem. Stąd pancerna szyba, stąd dziesiątki zabezpieczeń, stąd tłum turystów, którzy cykają setki zdjęć, aby udowodnić, że widzieli najsłynniejszy obraz świata. Najsłynniejszy obraz świata, nie Mona Lisę, bo umówmy się – nikt nie przychodzi tu, aby podziwiać XVI-wieczny portret i mistrzowską technikę Leonarda. Temu doświadczeniu bliżej jest do spotkania z celebrytką. Luwr, sala 711, widok współczesny / Źródło: Jumpstory Książki i artykuły dla dociekliwych: Grażyna Bastek, „Historia jednego obrazu: La Gioconda”, DwutygodnikMaria Poprzęcka, „O złej sztuce”, Warszawa 1998; w szczególności polecam rozdział pt. „Arcydzieła są zmęczone”.Donal Sasson, „Mona Lisa. Historia najsłynniejszego obrazu świata”, Poznań 2003. Muzyka wykorzystana w podcaście pochodzi z dwóch banków muzyki: Epidemic Sound oraz Free Music Archive. Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci Leonardo urodził się we Włoszech, Florencja, w 1452 roku. FAkT 1. CIEKAWOSTKI. Projekty Leonarda pomogły wspólczesnym wynaleźć czołg, helikopter, spadochron i wiele innych. FAKT 10. Leonardo był artystą, wynalazcą, konstruktorem, kartografem, geologiem. Dokonał wielu naukowych odkryć, jednakże ich nie opublikował. 15 kwietnia wypada 565. rocznica urodzin Leonarda da Vinci, nieoficjalnie uznanego za największego geniusza wszech czasów. Z tej okazji prezentujemy Wam 15 ciekawostek z życia tego fascynującego człowieka. Los 10 inventos más geniales de Da Vinci. 1- Helicóptero (Hélice) Si bien el primer helicóptero fue construido en la década de 1940, más de 400 años atrás, Leonardo ya lo había pensado Leonardo da Vinci jest jednym z najbardziej cenionych i znanych malarzy na świecie. Niektóre jego dzieła zna prawie każdy. Najważniejsze z nich „Mona Lisa” (znajduje się w Luwrze) – najsłynniejszy obraz świata, „Dama z gronostajem” (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), „Ostatnia Wieczerza” (Mediolan – malowidło ścienne), „Człowiek witruwiański” (rysunek – Wenecja) czy „Autoportret” (Turyn). Ponieważ pochodził z nieprawego łoża, w czasach mu współczesnych nie miał możliwości kształcenia się na uniwersytetach. Ojciec widząc zdolności rysunkowe syna oddał go na przyuczenie do pracowni florenckiego złotnika i malarza. To tam Leonardo uczył się podstaw malarstwa i zdobnictwa. Przedstawiamy ciekawostki i wynalazki Leonarda da Vinci. Leonardo da Vinci // fot. depositphotos #1. Leonardo da Vinci – dzieciństwo Da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452r. jako nieślubny syn florenckiego prawnika i chłopki. Chodził do wiejskiej szkoły, a mimo to, po analizie zostawionych po sobie notatek (z 13 tysięcy pozostało 6 tysięcy stron) i dzieł wiemy, że był filozofem, astronomem, inżynierem, architektem, anatomem, optykiem, malarzem, rysownikiem – prawdziwy człowiek renesansu. Leonardo krótko mieszkał z matką, która wydała się za mąż za awanturnika. Wówczas ojciec pozostawił go u dziadków, którzy z racji wieku niechętnie uczestniczyli w życiu małego chłopca. Bliskie relacje z małym Leonardo nawiązał natomiast stryj i to on zabierał chłopca na pole, gdzie Leonardo poznawał przyrodę. Stryj, który nie miał swoich dzieci zapisał bratankowi swój majątek. #2. W rzeczywistości nie nazywał się „Leonardo da Vinci” Leonardo nie miał nazwiska w dzisiejszym tego słowa znaczeniu. Jego nazwisko – Lionardo di ser Piero da Vinci – oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Leonardo, (syn) ser Piero z Vinci”. #3. Da Vinci mańkutem? Wiele lat uważano, że da Vinci był mańkutem. Badacze doszli jednak do wniosku, że był oburęczny. Potrafił jednocześnie pisać i malować druga ręką. Wypracował również umiejętność pisania lustrzanego. Wykorzystywał lustro, aby ocenić malarską twórczość z odwróconej perspektywy. #4. Da Vinci wyprzedzał epokę Leonardo da Vinci fascynował się mechaniką: projektował młyny, silniki napędzane wodą, tworzył modele i plany nt. drążenia tuneli przez góry, demonstrował podnoszenie ciężarów przy użyciu dźwigni i wyciągarek, zasady korzystania z pomp pobierających wodę z dużych głębokości. Wprowadził do użycia koła pasowe, korby, mechanizmy zębatkowe. Jego wynalazki są jednak sprzed ery patentów. Nie wiemy więc, jak wiele jego wynalazków weszło do użytku. Z całą pewnością jednak można stwierdzić, że jego szkice wyprzedzały jego epokę o kilkaset lat. #5. Maszyny wojenne Leonarda da Vinci Da Vinci projektował maszyny wojenne i obronne. Wśród jego wynalazków był czołg, który „strzelał” małymi kamieniami i napędzany wałem korbowym (do jego obsługi wystarczyło 2 dorosłych mężczyzn). W jego notatkach odnaleziono rysunki dział, które miotają małymi skałami z porównaniem do nawałnicy. Innym projektem, nad którą pracował była napędzana końmi maszyna wyposażona w cztery kosy przymocowane do obracającego się mechanizmu. Da Vinci wiedział, jak skonstruować różne mosty (nawet przenośne), znał metody niszczenia twierdz i fortec położonych nawet na skałach. W razie walki morskiej deklarował, że zna metody ataku i obrony. Jak się niedawno okazało był też wynalazcą zamka kołowego, nad którym pracował u schyłku XV wieku. Naukowcy odkryli, że na północy Włoch zastosowano użycie tego zamka w 1510r., a Leonardo pracował w tym rejonie w związku z fortyfikacjami na pobliskim zamku. Leonardo da Vinci – projekt czołgu // wikipedia, domena publiczna #6 Marzenia o lataniu Kiedy jako mały chłopczyk w kołysce leżał na dworze, nad jego głową przeleciał jastrząb. To wydarzenie wryło mu się w pamięć i uważał je za prorocze. Leonardo da Vinci czerpał on pomysły z obserwacji przyrody – twierdził, że ptaki latają zgodnie z zasadami matematyki. Marzył o tym, by również człowiek mógł latać. Projektował skrzydła bazujące na budowie skrzydeł nietoperzy, wykonywał modele z papieru i wosku, a następnie skonstruował maszynę latającą. Kronikarze twierdzą, że jeden z uczniów mistrza wykonał lot ze szczytu Monte Ceceri, ze śmiertelnym skutkiem. Projekt maszyny latającej // fot. wikipedia, domena publiczna Leonardo da Vinci zaprojektował także spadochron, który trzymany był za pomocą rąk. Projekt ten został przetestowany przez odważnego brytyjskiego skoczka w 2000r. w Parku Narodowym Krugera w płd. Afryce. Adrian Nicholas wzniósł się balonem na 3km wysokości z przypiętym spadochronem w kształcie piramidy, który wykonany był z sosnowego drewna, przez co ważył aż 84 kg. Zamiast bawełnianego płótna, użył jednak lnianego. Nicholas opadał łagodnie, ale na wysokości 600 metrów otworzył spadochron nowoczesny. Leonarda interesowała również lotnia, której skrzydła były rozpięte na siatkowym szkielecie. Ogon. jak u ptaka – był wachlarzowo rozpostarty. Skrzydła posiadały uchwyt, którym operował pilot. Projekt da Vinci został zrealizowany w 2002r. w Wielkiej Brytanii. Próba lotu została pomyślnie przeprowadzona przez światową mistrzynię lotniarstwa. Leonardo da Vinci porzucił w pewnym momencie projekty latające , gdyż nieudane próby rodziły w nim frustracje. #7. Leonardo da Vinci – projekt „samochodu” Mistrza renesansu interesowało także przemieszczanie się. Skonstruował automobil napędzany mechanizmem zegarowym, a nawet podobno wymyślił rower. Pierwowzór samochodu wyglądał bardziej jak „wózek samobieżny” – był to trójkołowiec napędzany zwiniętymi sprężynami mógł jechać wyłącznie do przodu i skręcać w prawo. Badacze z Muzeum Historii Nauki we Florencji zrekonstruowali model samochodu da Vinciego na początku XXI wieku w skali 1:3. Efekt ich prac możecie zobaczyć na zdjęciu poniżej. fot. wikipedia, domena publiczna #8. Produkcja farb Ponieważ mistrz malował, potrzebował farb, do produkcji których używano zmielonych minerałów. Początkowo rozcierano je w moździerzu, następnie Leonardo wpadł na pomysł zastosowania maszyny na wzór tłoczarki oliwy. Mechanizmem napędzającym była siła końskich mięśni. #9. Ostatnia Wieczerza Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza to fresk w jadalni klasztoru dominikanów w Mediolanie. Technika jego malowania polega na szybkim nanoszeniu farby na mokry jeszcze tynk. Pracę taką należy wykonywać fragmentarycznie na nowo położone warstwy mokrego tynku („fresco” – świeży) i w dodatku farbami odpornymi na alkaliczny odczyn wapna. Leonardo, nie znając zasad tworzenia fresku, kładł farby na suchy tynk używając farb temperowych wymieszanych z olejami. Te błędy spowodowały, że stan fresku od dawna jest bardzo niezadawalający. Ostatnia wieczerza – Leonardo da Vinci // wikipedia, domena publiczna #10. Da Vinci i soczewki kontaktowe Leonardo da Vinci uważany jest ponadto za ojca soczewek kontaktowych, które jednak pozostały w sferze projektów. Soczewki korekcyjne mające kontakt z rogówką zostały przez niego opisane na początku XVI wieku. Inspiracją dla genialnego wynalazcy był angielski mnich Roger Bacon, który odkrył, że po zanurzeniu twarzy w szklanym pojemniku wypełnionym wodą, jest w stanie widzieć swoje barki. Da Vinci eksperymentował z miseczkami, które miałyby być nakładane na jedno oko, jednak ze względu na ograniczone możliwości techniczne tamtych czasów, wynalazek ten pozostał jedynie w sferze rozważań i projektu. #11. Da Vinci był wegetarianinem Da Vinci kochał zwierzęta. Potrafił kupować je na targu i wypuszczać na wolność. Jedzenie mięsa budziło w nim odrazę – był więc wegetarianinem, co było rzadkością w tamtych czasach. „Od wczesnych lat życia wyrzekłem się jadania mięsa. Przyjdzie czas, gdy ludzie tacy jak ja będą patrzeć na mordercę zwierząt tak samo, jak teraz patrzą na mordercę ludzi” napisał w swoich notatkach Leonardo. „Znano go w Mediolanie nie tylko z talentów, ale także z pięknej aparycji ,muskularnej sylwetki oraz uroku osobistego. Miał słabość do kolorowych strojów, często zakładał różową tunikę do kolan, choć w tamtym czasie większość ludzi nosiła dłuższe szaty. Niczego nie posiadał gdyż mało pracował dla zarobku, ale zawsze miał koło siebie służbę oraz trzymał konie. Wielką sympatią darzył wszystkie inne zwierzęta. Przechodząc przez plac, gdzie sprzedawano ptaki wydobywał je z klatek, a płacąc żądana cenę, puszczał je w powietrze i w ten sposób przywracał im straconą wolność. Z powody miłości do zwierząt większą cześć życia był wegetarianinem, choć zachowane w notatnikach listy zakupów świadczą o tym, że kupował mięso dla gości”, pisał w biografii Leonarda da Vinci Walter Isaacson. #12. Leonardo da Vinci i Windows 95 Jeden ze zbiorów notatek da Vinci – Kodeks Leicester – składający się z 72 stron, został w 1994r. zakupiony przez Billa Gatesa za 30 milionów dolarów. Niektóre notatki zostały wykorzystane jako wygaszacz ekranu w systemie Windows 95. #13. Astronom i fizyk Jeszcze przed powstaniem teorii heliocentrycznej i narodzinami Mikołaja Kopernika stwierdził, że słońce jest nieruchome. Czterdzieści lat przed Kopernikiem Da Vinci zanotował, że słońce jest statyczne i „nie porusza się”. Leonardo da Vinci był świetnym obserwatorem otaczającego go świata. Nic więc dziwnego, że zastanawiał się np. dlaczego niebo ma niebieski kolor? Podczas jednej z wędrówek zauważył, że gdy wspinał się wyżej, niebo stawało się piękniejsze. Podczas gdy wielu z nas po prostu podziwiałoby widok z górskiej wędrówki, on stawiał kolejne pytania. Leonardo był świadomy wilgoci w powietrzu dzięki swoim badaniom nad rzekami i obiegiem wody (jako pierwszy w historii postawił teorię, że cała woda spadająca w postaci deszczu pochodzi z parującej wody na ziemi). Da Vinci zasugerował więc, że para wodna składa się z maleńkich kropelek, zbyt małych, aby oczy mogły je zobaczyć. Jako pierwszy postawił teorię, że niebieski odcień nieba pochodzi z rozpraszania światła przez te maleńkie kropelki. Dopiero setki lat później prace fizyków kwantowych dokładnie wyjaśniły zjawisko dyfuzji. #14. Namalował „tylko” 15 obrazów Leonardo nie był płodnym malarzem. Ze względu na różnorodne zainteresowania często nie kończył swoich obrazów i projektów. Dużo czasu przeznaczał na obserwację natury, przeprowadzanie eksperymentów naukowych, czy zgłębianiu zagadnień anatomii ludzi i zwierząt (szacuje się, że w latach 1506-1513, Leonardo przeprowadził około 30 sekcji ludzkich zwłok, czego efektem są szczegółowe ilustracje przedstawiające budowę płuc i serca, mięśni tułowia, ramion, nóg czy twarzy, kręgosłupa czy krtani). W rezultacie „tylko” 15 obrazów przypisano jemu w całości lub w dużej części. #15. Kodeks Leicester O tym dziele wspomniałem już w jednym z poprzednich punktów. Warto jednak napisać o nim coś więcej. Kodeks Leicester to zbiór rękopisów Leonarda da Vinci, który składa się z 18 arkuszy. Nie ma on linearnego scenariusza – jest raczej mieszaniną obserwacji i teorii Leonarda z zakresu: astronomii, właściwości wody, skał i skamieniałości, powietrza i światła. Jak już wspomniałem został on zakupiony w 1994 roku przez Billa Gatesa. Swoją nazwę zawdzięcza Thomasowi Cook’owi, hrabiemu Leicester, który zakupił go 1719 roku. Stronice Kodeksu Leicester // wikipedia, domena publiczna #16. Śmierć u boku króla Leonardo da Vinci zmarł w 1519r. w Ambois nad Loarą przebywając od 1516 roku na dworze króla Franciszka I de Valois i tam znajduje się jego przypuszczalny grób. Legenda głosi, ze zmarł u boku samego króla, który bardzo płakał po śmierci przyjaciela. Niektóre źródła podają, że ostatnimi zdanie, które wypowiedział brzmiało: „Obraziłem Boga i ludzkość, robiąc za życia tak niewiele”. Przyczyną śmierci był prawdopodobnie drugi udar. Pierwszy sparaliżował mu prawą dłoń. Stary i schorowany niedługo przed śmiercią miał powiedzieć, iż nie odnajdzie już kanonu piękna. Czy artystom następnych epok to się udało? Nie wiem, wiem jednak że: „Istnieją trzy klasy ludzi: ci, którzy widzą; ci, którzy widzą, gdy im się pokaże; ci, którzy nie widzą”. Dzięki Monsieur Leonardo! Śmierć Leonardo da Vinci // Jean Auguste Dominique Ingres, wikipedia, domena publiczna #17. Leonardo da Vinci – wybrane cytaty • „Chód człowieka odbywa się zawsze na sposób ogólnego chodu zwierząt czworonożnych.” • „Ciesz się, jeśli znasz kres rzeczy, które twój duch planuje.” • „Dostojna jest prawda, (…) nawet rzeczy najmniejsze, gdy ona je chwali, stają się szlachetne.” • „Niczego nie napiszesz poszukując nowości.” • „Niech nie czyta mych prac zasadniczych, kto nie jest matematykiem.” • „Niektórzy nie powinni zwać się inaczej, jeno przewodami pokarmu i pomnożycielami kału (…) po nich, prócz pełnych wychodków, nic nie zostaje.” • „Niecierpliwość (…) matka głupoty” • „Przyroda jest pełna nieskończonych przyczyn, które nie były nigdy przedmiotem doświadczenia.” • „Ruch jest przyczyną wszelkiego życia.” • „Wśród wszystkich ustrojów zwierząt człowiek posiada najtępsze i najgrubsze uczucia.” • „Zmysły są ziemskie, a rozum znajduje się poza nimi, gdy myśli.” • „Żyjąc samotnie, wszystko zawdzięczać będziesz sobie.” • „Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych… gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy.” • „My dzięki sztuce możemy się zwać wnukami Boga.” • „Muzyka nie może być zwana inaczej niż młodszą siostrą malarstwa, zważywszy, że jest przedmiotem słuchu, zmysłu pośledniejszego niż oko… malarstwo jest doskonalsze i przewyższa muzykę, gdyż nie umiera ono bezpośrednio po swym powstaniu…” • „Czyż nie widzisz, jak liczne są potrawy i czynności ludzkie? Czy nie widzisz, jak rozmaite są zwierzęta, a także drzewa, zioła i kwiaty? Czy nie widzisz różnorodności okolic górzystych i równinnych, źródeł, rzek, miast, budowli publicznych i prywatnych, narzędzi potrzebnych do użytku ludzkiego, szat rozmaitych, strojów i rzemiosł?” • „Ci, którzy uprawiają praktykę bez pilności lub – by rzec lepiej – bez nauki, są jak żeglarze wypływający na morze statkiem bez steru i busoli, nie mając nigdy pewności, dokąd się skierują.” Zobacz też: A Última Ceia é uma pintura sobre parede realizada por Leonardo da Vinci entre 1494 e 1497. Está localizada no refeitório do Convento de Santa Maria Delle Grazie, em Milão, Itália. A composição pictórica mede 4,60 por 8,80 metros e é uma das obras mais famosas do mundo e das mais conhecidas do artista, assim como uma das mais
Leonardo da VinciOstatnia aktualizacja : 2019-11-11 22:47:55Leonardo da Vinci informacjeLeonardo da Vinci – włoski malarz, architekt, filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca, geolog, pełne imię i nazwisko to: Leonardo di ser Piero da da Vinci pytaniaGdzie i kiedy urodził się Leonardo da Vinci?Leonardo da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452 roku w mieście Anchiano, Vinci (Republika Florencji, dzisiejsze Włochy).Odpowiedź: MartaIle lat żył Leonardo da Vinci?Leonardo da Vinci żył lat MartaIle wzrostu miał Leonardo da Vinci?Leonardo da Vinci miał około 175 cm MartaZ pod jakiego znaku Zodiaku był Leonardo da Vinci? MartaGdzie i kiedy zmarł Leonardo da Vinci?Leonardo da Vinci zmarł 2 maja 1519 roku w mieście Clos Lucé, Amboise (Francja).Odpowiedź: MartaDodaj pytanie / odpowiedź1. Leonardo da Vinci urodził się 567 lat temu. Zmarł 500 lat temu (dane: maj 2019).Autor: Stats2. Tak naprawdę nie miał nazwiska. „Da Vinci” oznacza „z (miasta) Vinci”.3. Zachowało się 7000 stron jego notatników z rysunkami, szkicami naukowymi i TomaszDodaj ciekawostęWpisów nie znalezionoKomentarze

Леонардо ди сер Пјеро да Винчи (итал. Leonardo di ser Piero da Vinci, Винчи, 15. април 1452 — Амбоаз, 2. мај 1519), познат као Леонардо да Винчи, био је италијански ренесансни архитекта, проналазач, инжењер, вајар и сликар.

Kultura i sztuka Ciekawostki o Damie z gronostajem Jedyne dzieło Leonarda da Vinci w polskich zbiorach Portret damy z gronostajem jest jedynym w polskich zbiorach obrazem Leonarda da Vinci i jednym z czterech zachowanych portretów kobiecych namalowanych ręką mistrza. Zamówiony przez księcia Mediolanu dla ukochanej kobiety, matki jego syna, pełen jest alegorii mających ukazać uczucie łączące tych dwoje ludzi, ale jednocześnie nie informować o tym fakcie wprost. Cecylia Gallerani była posiadaczką obrazu aż do swojej śmierci. Los zrządził, że trafił on potem do Polski i nadal stanowi nasze dobro narodowe. 1Dama z gronostajem jest jednym z zaledwie czterech zachowanych portretów kobiet namalowanych przez Leonarda da Vinci. Pozosatałymi są: Portret Ginevry Benci - jedyny obraz pędzla Leonarda da Vinci znajdujący się w Stanach Zjednoczonych, prezentowany w National Gallery of Art w Waszyngtonie La Belle Ferroniere - przedstawiający Lucrezię Crivelli, kochankę Ludovica Sforzy, obraz prezentowany w Luwrze Mona Lisa - przedstawiający Lise Gherardini, żonę Francesca Gioconda, prezentowany w Luwrze 2Obraz został namalowany około 1489 -1491 roku. Wykonany jest w technice olejnej z użyciem tempery, na desce z drewna orzechowego o wymiarach 54,7 x 40,3 cm. Drewno jest cienkie, o grubości około 4-5 mm i pochodzi prawdopodobnie z tego samego drzewa, z którego artysta wykonał późniejszy portret - La Belle Ferroniere. 3Farba olejna, której użył Leonardo nie była popularna w tamtych czasach we Włoszech, została wprowadzona dopiero w latach 70. XIX w. Natomiast orzech był ulubionym drewnem Leonarda, inni malarze nie stosowali go powszechnie. 4Portret przedstawia Cecylię Gallerani, kochankę księcia Mediolanu, Ludovica Sforzę (Ludovico il Moro, Maur). Cecylia ukazana jest od pasa w górę, ciałem odwrócona jest delikatnie w prawo. Jej twarz natomiast zwraca się profilem, w trzech czwartych, w lewo. 5Z ustawieniem postaci koresponduje wyraz portretowanej twarzy. Dziewczyna spogląda zdecydowanie w prawo, w konkretny, nieznany punkt. Widoczny prawy kącik jej ust sprawia wrażenie lekkiego uśmiechu. Ramiona modelki są opuszczone. Lewe, ugięte w łokciu, ułożone jest poziomo wzdłuż pasa. Na nim rozciągnięte jest ciało białego gronostaja, którego szyja i głowa są podniesione. Gronostaj spogląda w tym samym kierunku co Cecylia. Prawa dłoń dziewczyny palcami dotyka futerka zwierzątka przy szyi, sprawiając wrażenie delikatnego głaskania. 6Nowością kompozycyjną Leonarda jest odwrócenie głowy modelki w kierunku przeciwnym do tego, w którym kieruje się jej ciało. Artysta osiąga dzięki temu efekt ruchu, dynamiki. Subtelna mimika twarzy Cecylii i zachowanie gronostaja, dodatkowo dodają obrazowi "prawdy" i "życia". Portret zdradza osobowość modelki, spełnia jedno z zasadniczych dążeń ówczesnych artystów - pragnienie, by za pomocą sztuki jak najwierniej odtworzyć rzeczywistość. 7Leonardo da Vinci zaangażowany był w teoretyczny spór z twórcami poezji o to, która z tych sztuk lepiej oddaje naturę. Leonardo stojący oczywiście po stronie malarstwa twierdził, że obraz, tak samo jak utwór poetycki, może wyrazić "myśl, ruch umysłu" osoby. Wydaje się, że portretem Cecylii Gallerani, dowiódł on wyższość sztuki malarskiej w możliwości odzwierciedlenia natury, włączając w tę sztukę możliwość ukazania charakteru portretowanej osoby. 8Da Vinci umieścił na portecie obok Cecylii gronostaja, który w renesansowej sztuce służył za alegorię czystości, niewinności oraz powściągliwości. Gronostaj wiązał się też z kulturą rycerską i bywał przedstawiany w medalach. Wizerunek gronostaja umieszany był także na przedmiotach wyposażenia ślubnego włoskich panien młodych, sugeruje to, że portret mógł być częścią jej wyposażenia zaręczynowego (okres powstania obrazu łączy się ze ślubem Cecylii z księciem Bergamino). 9Słowo "gronostaj" w języku greckim brzmi "galee" i sugeruje podobieństwo brzmieniowe z "gallerani". Skojarzenie to pozwoliło na identyfikację sportretowanej kobiety z Cecylią Gallerani - przez stulecia obraz znany był pod różnymi nazwami, a modelka pozostawała anonimowa lub kojarzona była z późniejszą ukochaną Ludovica Sforzy. Być może był to celowy zabieg mistrza, ułatwiający identyfikację. 10Od roku 1488 Ludovico Sforza nosił przydomek "Elmerino", czyli "Gronostaj", co związane było z nadaniem mu orderu gronostaja przez króla Neapolu. Jako, że Cecylia była kochanką Ludovica, a ten miał wkrótce poślubić inną, być może Leonardo w ten sposób chciał ukazać kochanków w miłosnym uścisku. Cecylia ponad to spodziewała się dziecka Ludovica, więc gronostaj na łonie modelki, posłużył jako alegoria macierzyństwa (zgodnie z antyczną tradycją gronostaj ułatwiał rozwiązanie). Walter Isaacson, Leonardo's latest biographer, argues that his life began with a paradox. He was born in the Tuscan hill town of Vinci, and his parents—the Florentine notary Piero da Vinci and a 15-year-old orphan named Caterina—were not married. Leonardo was brought up in his grandfather's household, but as an illegitimate child he could
W 1339 r. Florencja stała się pierwszym miastem w całej Europie z brukowanymi ulicami. Oto najlepsze ciekawostki oraz ważne informacje o Florencji. Leonardo Da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452 roku w dolinie doliny rzeki Arno na terytorium Florencji. Florencja przyciąga ponad 10 milionów turystów rocznie. Amerigo Vespucci, słynny badacz i nawigator, urodził się 9 marca 1454 roku we Florencji. Dante, Petrarch i Boccaccio jako pierwsi posługiwali się językiem innym niż łaciński, a mianowicie toskańskim, który ostatecznie stał się uznanym językiem włoskim. Był to początek końca łaciny jako wspólnego języka w całej Europie. Fortepian został wynaleziony we Florencji przez Bartolomeo Cristofora. Toskański chleb jest tradycyjnie wytwarzany bez soli od XII wieku. Czy zauważyłeś, że symbol lwów jest wygrawerowany na każdym kamieniu węgielnym i progu Ponte Vecchio. No cóż, to dlatego, że w XIII-XVIII wieku lwy były wykorzystane do lokalnej rozrywki. Czy wiesz skąd pochodzi nazwa Via dei Leoni? Nie jest to tak dobrze znany fakt, ale dlatego, że lwy były kiedyś trzymane w klatkach za Palazzo Comunale, na ulicy, która do dziś znana jest jako Via dei Leoni. Bazylika di San Lorenzo jest jednym z najstarszych kościołów Florencji i była miejscem pochówku wszystkich głównych członków rodziny Medyceuszy. Budowa katedry w mieście trwała aż 140 lat. Budowa jego kościoła, uważanego za jedną z najbardziej spektakularnych budowli na świecie, rozpoczęła się w 1296 r. i została ukończona w 1436 r. Florencja została poważnie zniszczona podczas II wojny światowej przez Niemców, którzy wysadzili wszystkie mosty z wyjątkiem Ponte Vecchio, ponieważ rzekomo Hitler uznał go za zbyt piękny, by go zniszczyć. W latach 1865-1870 Florencja stała się stolicą nowo zjednoczonego królestwa Włoch. Oto rzeczy, których nie wiedzieliście o Florencji. Florencja jest uważana za miejsce narodzin renesansu i została nazwana „Atenami średniowiecza”. Najbardziej znanym zabytkiem Florencji jest Il Duemo. Kościół katedralny został ukończony w 1436 roku i jest uważany za główny kościół miasta. Piłka nożna: Florencja jest domem dla Fiorentina. Galeria Uffizi została wybudowana w 1560 roku dla urzędników rządu medyckiego i służyła jako budynek biurowy. Florencja miała dwie powodzie 4 listopada. Pierwsza w 1333 roku, a następnie 4 listopada 1966 roku. Według UNESCO Florencja zgromadziła aż jedną trzecią światowego dziedzictwa sztuki. W 1786 roku, za panowania Pietro Leopoldo, Florencja stała się pierwszym nowoczesnym europejskim krajem, który zrezygnował z tortur i kary śmierci. - (liczba ocen: 12)
Leonardo da Vinci. Considerado el paradigma del homo universalis, del sabio renacentista versado en todos los ámbitos del conocimiento humano, Leonardo da Vinci (1452-1519) incursionó en campos tan variados como la aerodinámica, la hidráulica, la anatomía, la botánica, la pintura, la escultura y la arquitectura, entre otros. Il 2 maggio del 1519. Leonardo da Vinci: vita, dipinti e invenzioni del genio fiorentino autore - tra le altre - di opere famose come la Gioconda, il Cenacolo, la Vergine delle rocce, La dama con
Da Vinci miał wiele do powiedzenia na temat tego, co działo się na Ziemi, jak i tego, co z daleka od niej - choć nie zawsze słusznie. Włoski geniusz sądził m.in., że Księżyc ma swoją atmosferę i oceany. Fakt, że Księżyc tak doskonale odbija światło, miał dowodzić według Leonarda tego, że jego powierzchnia pokryta jest wodą.
Ptaki w klatkach. Ten wybitny człowiek przysłużył się także dla zwierząt. Chadzał często na targi i kupował ptaki w klatkach, aby później wypuszczać je na wolność. 15. Wegetarianizm. Leonardo da Vinci nie jadał mięsa. Kupował je jednak bardzo często dla swoich czeladników, szanując to, iż spożywają oni ten rodzaj dań. 16. The Secret Lives of Leonardo da Vinci. Walter Isaacson’s biography portrays a man obsessed with knowledge and almost impossible to know. By Claudia Roth Pierpont. October 9, 2017. A new 20-Não assinava suas obras – Leonardo tinha o hábito de não assinar suas obras. Para ele, a arte tornou-se um método de divulgar a ciência. Isso já gerou muitas dúvidas e questionamentos .